W centrum tej widowiskowej jak na 1926 r. opowieść, stoi kolejarz, wciągnięty w wir wojennych wydarzeń. Keaton zagrał maszynistę, który nie został wcielony do armii, bo potrzebny jest na kolei. I tu uwaga, „generał” to lokomotywa, a nie główny bohater. Pociąg Johnnie’ego Graya zostaje porwany, a on rzuca się w pogoń. Nie wie, że w jednym z wagonów jest jego narzeczona, Annabelle. Ma niewiele czasu, by ocalić dwie miłości swego życia – dziewczynę i lokomotywę.
Film składa się z pięciu nowel rozpoczynających się w pięciu różnych miejscach. Scenerią każdej z opowieści jest wnętrze taksówki, do której właśnie wsiada pasażer. W Los Angeles agentka filmowa jedzie taksówką prowadzoną przez młodą dziewczynę. W Nowym Jorku pasażer wsiada do taksówki prowadzonej przez emigranta z byłej NRD. W Paryżu kierowca wiezie ociemniałą dziewczynę. W Rzymie gadatliwy taksówkarz zagaduje na śmierć watykańskiego dostojnika. W Helsinkach do taksówki wpycha się pijany pasażer, który zapomniał, gdzie chce jechać.
Arvid jest porządnym urzędnikiem bankowym, którego życie radykalnie się zmienia, kiedy nokautuje w banku złodzieja - Franza swoją rakietą do squasha. Parę dni później Arvida odwiedza żona Franza lamentująca, że jest zmuszona przekazać łup, który skraść miał jej mąż. Arvid wraz z Haraldem - swoim bratem kryminalistą planuje kradzież, która sprowadzi na nich niemałe kłopoty.
W jednym ze swoich najsłynniejszych filmów, Francois Truffaut kontynuuje historię Antoine Doinela, swojego alter ego (pierwszym z serii był obraz Czterysta batów). Po wyrzuceniu z wojska, Antoine błąka się po Paryżu w poszukiwaniu odpowiedniego zajęcia i prawdziwej miłości. Kolejne miejsca pracy i rozdarcie między uczuciem do panienki z dobrego domu i do pięknej żony szefa prowokują ciąg zabawnych epizodów, ilustrujących żmudny proces dorastania bohatera.
Szwedzki reżyser Roy Andersson, twórca "Pieśni z drugiego piętra" w filmie "Do ciebie, człowieku", zaskakuje widza barwną mozaiką scen. Buduje z nich uniwersalną opowieść o ludzkim życiu. Dopracowany wizualnie w najdrobniejszych szczegółach film Anderssona przesycony jest błyskotliwym czarnym humorem. Reżyser z uwagą przygląda się każdemu z nas - naszym marzeniom, pragnieniom, radościom, szaleństw
Koniec 1944 roku, żołnierze wrogich armii: Fin oraz Rosjanin trafiają do gospodarstwa Laponki. Cała trójka zmuszona jest do współpracy mimo nienawiści i barier językowych.
Jest rok 1975. Göran i jego przyjaciele decydują się na eksperyment - postanawiają żyć razem pod jednym dachem. Dni upływają im na medytacji, rozmowach, piciu wina i uprawianiu wolnej miłości. Pewnego dnia do komuny przybywa siostra Görana. Zmęczona swoim małżeństwem, chce ułożyć sobie życie od nowa. Jednak życie w komunie, ze swobodnym stosunkiem do seksu, palenia trawki, jest bardzo różne od tego, do jakiego przywykła. Jej niespodziewane pojawienie się, powoduje zamęt wśród mieszkańców wspólnoty, odsłaniając ich skrywane dotąd fantazje i pragnienia. Bohaterowie Tylko razem, próbują pogodzić ze sobą życie rodzinne i pełną wolność, medytację i rewolucję, harmonię i bunt. Każdy z nich ma sto pomysłów na życie i wszystkie chciałby zrealizować, próbując jednocześnie odnaleźć swoje miejsce pośród przyjaciół i najbliższych.
Samotny i nieśmiały dostawca piwa Hannes, ma tylko jedną namiętność - rozkłady jazdy pociągów. W swoim mieszkaniu w oficynie codziennie studiuje kolejowe rozkłady jazdy. Jakie jest najszybsze połączenie z miasta A do miasta B? Lothar, kolega z pracy i jedyny przyjaciel, nie może już o tym słuchać. Największym pragnieniem Hannesa jest zwycięstwo w Pierwszym Międzynarodowym Konkursie Znawców Rozkładów Jazdy, który ma się odbyć w mieście Inari na północy Finlandii. Hannes chce tam pojechać, żeby wreszcie pokazać co potrafi, ale nowy szef działu personalnego cofa mu zgodę na urlop okolicznościowy. Z rozpaczy Hannes nokautuje szefa i wyjeżdża. Nie ma jednak pojęcia, że jego szefa znaleziono martwego i w związku z tym podejrzany jest o morderstwo.
Został duchownym wbrew woli rodziców. Spotkanie z czarującą, choć nieokrzesaną, kobietą wprowadza dodatkowy zamęt w jego i tak skomplikowanym życiu uczuciowym.
Do władcy starożytnej Sparty, Leonidasa, przybywają posłowie z Persji. Stawiają mu ultimatum - dobrowolne podporządkowanie się królowi Kserksesowi albo wojna. Władca mobilizuje wojsko. Choć udaje mu się zwerbować tylko trzynastu wojowników, odrzuca kandydaturę Paris Hilton pragnącej zaciągnąć się do armii. Gotów do walki, opuszcza małżonkę i rusza na Persów. Spartanom udaje się odeprzeć pierwsze natarcie przeciwnika i pokonać go w konkursie tanecznym. Gdy szala zwycięstwa przechyla się na ich stronę, Paris zdradza wrogom, jak pokonać Spartan.