Η Πιλάρ, μια ταπεινή νοικοκυρά που ζει στο Τολέδο, φεύγει μέσα στη νύχτα απ’ το σπίτι της παίρνοντας μαζί και τον 7χρονο της. Αναζητά καταφύγιο στο σπίτι της αδερφής της. Η Πιλάρ, ένα ακόμα θύμα ενδοοικογενειακής βίας, προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της.

Ένας δημοσιογράφος γράφει ένα μυθιστόρημα για ένα μυστηριώδες τρένο που αναχωρεί κάθε τόσο για το έτος 2046. Ένα ταξίδι στον χρόνο, με τους επιβάτες να αναζητούν χαμένες αναμνήσεις. Λέγεται ότι το 2046 τίποτα δεν άλλαξε. Κανείς δεν ξέρει ακριβώς τι συμβαίνει γιατί κανένας δεν επέστρεψε ποτέ. Εκτός από έναν που πήγε και επέλεξε να φύγει.

Ο Ρομπ Γκόρντον, ιδιοκτήτης ενός παλιομοδίτικου δισκάδικου, μη θέλοντας να αποδεχτεί το γεγονός ότι η φιλενάδα του τον άφησε για κάποιον άλλον, αποπειράται να βρει κάποιες παλιές ερωμένες του, που επίσης τον εγκατέλειψαν, για να κάνει μια αποτίμηση της ερωτικής του ζωής

Ο Μπεν, σπουδαστής ζωγραφικής, χωρίζει με την κοπέλα του και βασανίζεται από αϋπνία. Για να βρει ένα τρόπο να ξεπεράσει το πρόβλημα του πιάνει δουλειά στη νυχτερινή βάρδια ενός σούπερ μάρκετ. Διάφορα μικρο-επεισόδια μεταξύ των συναδέλφων του τραβούν την προσοχή του αλλά οι ώρες κυλούν αργά και βασανιστικά, γι' αυτό ο Μπεν φαντάζεται ότι μπορεί να σταματήσει το χρόνο και έτσι παρατηρεί ανενόχλητος τους επισκέπτες του σούπερ μάρκετ.

Σε αυτό το μέρος δεν υπάρχει λιακάδα, ούτε και αστέρια ενώ οι άνθρωποι δε χαμογελούν ποτέ. Είναι ένα κομβικό «σημείο» αρκετά καταθλιπτικό μα και συνάμα ενδιαφέρον, γεμάτο εκπλήξεις και απρόσμενες συναντήσεις – έτσι όπως είναι δηλαδή το σημείο στο οποίο βρίσκονται όλοι εκείνοι οι αυτοκαταστροφικοί άνθρωποι που ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν μια σανίδα σωτηρίας. Μπορεί αυτή η σανίδα να είναι ο έρωτας; Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο Kneller’s Happy Campers του Etgar Keret.