Biznes to wojna. I to taka, w której nie bierze się jeńców. Aby zgromadzić wielki majątek, trzeba być bezwzględnym i gotowym na wszystko. Takim właśnie człowiekiem był Daniel Plainview (Daniel Day-Lewis). Na przełomie XIX i XX wieku udało mu się odkryć złoża ropy naftowej w Nowym Meksyku. Umiejętnie inwestując kapitał, Plainview dorobił się całkiem pokaźnej fortuny. Sukces miał jednak swoją cenę - Daniel stał się potworem znienawidzonym przez wszystkich. Nie cofał się przed niczym, nawet jeśli w grę wchodził szantaż czy zabójstwo. W swoim dziele reżyser (Paul Thomas Anderson) pokazał brutalne narodziny wielkiego, amerykańskiego kapitału.
Requiem dla snu pokazuje historię czterech mieszkających na Brooklynie bohaterów, którzy przez narkotyki niszczą sobie życie. Są nimi: Tyrone Love, Marion Silver, jej chłopak Harry Goldfrab oraz jego matka Sara. Tyrone i Harry zaczynają sprzedawać narkotyki - sami także są uzależnieni. Niestety im dłużej w tym siedzą, tym trudniej jest im się utrzymać. Z kolei matka Harry'ego otrzymuje od swojego lekarza podejrzane tabletki dzięki którym czuje się zadziwiająco dobrze.
Helen Keller krótko po urodzeniu poważnie zachorowała. Od tej pory nie widzi, ani nie słyszy. Żyje w całkowitej izolacji od otoczenia, w świecie ciszy i ciemności. Z powodu ułomności nigdy nie nauczyła się mówić, ani w jakikolwiek sposób komunikować z otoczeniem. Rodzice Helen stracili już wszelką nadzieję na jakikolwiek kontakt z córką, do czasu, gdy zatrudnili niedowidzącą Annie Sullivan, pielęgniarkę do opieki nad Helen. Dzięki jej uporowi i poświęceniu dziewczynka nauczyła się mówić, ukończyła szkołę, a potem studia.
Jest połowa XIX wieku, w życiu niemej kobiety - Ady zachodzą zmiany mające wpływ na jej dalsze życie. Wraz z córką Florą, opuszcza rodzinną Szkocję, by zamieszkać u boku przyszłego męża, w Nowej Zelandii. Niestety ta daleka wyprawa nie jest dla niej niczym miłym, podobnie jak stosunki z jej nowym mężem - Stewartem. Ada cierpi męki, kiedy dowiaduje się, że jej ukochany fortepian, przywieziony ze Szkocji, został sprzedany sąsiadowi - Georgowi. Kobieta znajduje sposób na odzyskanie instrumentu, jednak szybko okazuje się, że ta metoda prowadzi ją do skrajnie dwuznacznej sytuacji.
Elisa nie miała łatwego życia. Jest sierotą, która nigdy nie poznała swoich rodziców. Jest niema, co oznacza, że automatycznie skazywana na bycie gorszą. W świecie, w którym żeby coś osiągnąć, trzeba przepychać się łokciami, jest skazana na życie z miesiąca na miesiąc i usługiwanie bardziej przebojowym ludziom. Elisa ma jednak coś, czego inni nie mają: ogromną empatię i jeszcze większą wyobraźnię. Cechy te przydadzą jej się w laboratorium rządowym, w którym pracuje jako sprzątaczka, a w którym spotyka pewnego dnia uwięzionego przez wojsko stwora rodem z hollywoodzkich horrorów. Gdy jednak zaczyna mu się przyglądać i go poznawać, uświadamia sobie, że to nie żadna bestia, lecz wrażliwa i krucha istota, która została już w dniu urodzenia skazana na życie w cierpieniu w świecie ludzi.
Czarnobiały film, który przyniósł François Truffautowi niespodziewany sukces, trzyma sie autentycznej relacji lekarza Jeana Itarda, który w 1789 roku w lasach środkowej Francji znalazł zdziczałego chłopca, wziął go do siebie i wbrew sceptycyzmowi swych kolegów wychował go na "człowieka". François Truffaut wyraża w tym filmie przekonanie, że człowiek staje się człowiekiem dopiero przez kontakt ze społeczeństwem, przez pociąg i miłość do ludzi.
Początkujący kompozytor zatrudnia się w szkole średniej jako nauczyciel muzyki. Pracę traktuje jedynie jako źródło dochodów, jego wielkim marzeniem jest natomiast skomponowanie symfonii. Z początku, widząc brak zainteresowania przedmiotem ze strony uczniów, rozważa odejście ze szkoły. Okazuje się jednak, że jego żona jest w ciąży, a nie ma stałego zatrudnienia. Z czasem Glennowi udaje się dotrzeć do swoich podopiecznych, zauważa u niektórych z nich postępy, odnajduje talenty. Dzięki temu na dobre wciąga się w swoją pracę. Film, równolegle z życiem Glenna Hollanda, ukazuje historię USA od burzliwych lat sześćdziesiątych aż po rok 1995.
Szlachetny baron Grégoire Ponceludon de Malavoy (Charles Berling) udaje się do Wersalu, aby przekonać króla (Urbain Cancelier) do osuszenia bagien w swojej posiadłości, które są przyczyną febry, a w konsekwencji śmierci jego poddanych. Próby pozyskania przychylności królewskich ministrów do swojego projektu kończą się dla niego fiaskiem. Z pomocą szlachcicowi przychodzi markiz de Bellegarde (Jean Rochefort), który instruuje go, jak zaskarbić sobie podziw arystokracji i wprowadza de Malavoy'a na salony. Do markiza przyjeżdża jego córka Mathilde (Judith Godréche), która, pragnąc ratować podupadający majątek ojca, ma wyjść za mąż za wiekowego pana de Montalieri (Bernard Dhéran). Grégoire, zachwycony wdziękiem i delikatnością Mathilde próbuje odwieźć ją od tego postanowienia. Jednocześnie baron swoim dowcipem toruje sobie drogę do spotkania z królem, czym zwraca uwagę intrygantki, madame de Blayac (Fanny Ardant), bliskiej powiernicy władcy.
James Leeds (William Hurt), ambitny i pełen ideałów nauczyciel, przybywa do szkoły dla głuchoniemych w stanie Maine. Nowy pedagog stosuje niekonwencjonalne metody nauczania, co nie przysparza mu sympatii uczniów ani popularności wśród pozostałych wykładowców. Wielu spośród jego głuchoniemych od urodzenia podopiecznych wcale nie chce być częścią wrogiego im, jak sądzą, świata ludzi zdrowych. Do nich zalicza się pracująca w szkole jako sprzątaczka Sarah Norman (Marlee Matlin). Kiedyś należała ona do najzdolniejszych uczennic, lecz teraz odmawia nauki mówienia i czytania. Początkowo James próbuje w stosunku do Sarah sprawdzić się jako pedagog i nakłonić ją do nadrabiania zaległości w tych dziedzinach. Po pewnym czasie zakochuje się w swojej uczennicy, a ona odwzajemnia jego zainteresowanie. Scenariusz filmu powstał na podstawie sztuki Marka Medoffa. Za rolę Sarah głuchoniema aktorka Marlee Matlin uhonorowana została nagrodą Oscara.
16-letnia Paula mieszka na prowincji. Nastolatka jest w rodzinie jedyną osobą słyszącą, jej rodzice i brat są głusi. Dziewczyna pomaga w gospodarstwie, ułatwia bliskim kontakt ze światem. Przy okazji przesłuchań do szkolnego chóru wychodzi na jaw, że Paula ma talent wokalny. Nauczyciel proponuje, by wzięła udział w konkursie w Paryżu. Nagrodą jest przyjęcie do paryskiej szkoły śpiewu. Bliscy Pauli są przerażeni perspektywą wyjazdu dziewczyny. Paula, choć zawsze marzyła o śpiewaniu, zamierza zrezygnować z udziału w konkursie.
Z okazji 10. urodzin syna małżonkowie Gail i Tom planują spływ jedną z dzikich rzek stanu Kolorado. Z powodu pilnej pracy, Tom musi odłożyć wyjazd. Matka i syn postanawiają, więc wyruszyć sami. Odwiedzają po drodze dziadków. W ostatniej chwili dołącza do nich Tom. Rodzina rusza na spotkanie wielkiej przygody. Nikt się nie spodziewa, że długo oczekiwana wspólna wyprawa wkrótce zamieni się w prawdziwe piekło.
Młody pilot Jimmy zostaje za karę odsunięty od normalnego szkolenia i skierowany do pracy przy programie X. Przekonuje się, że seria ćwiczeń, którym poddawane są szympansy, prowadzi do ich zguby: zostają napromieniowane w celu sprawdzenia jak długo po wybuchu nuklearnym będą w stanie sterować symulatorem lotu. Bezradny wobec okrucieństwa przełożonych podejmuje desperacką próbę ratowania zwierząt.
Dominikana. Julián (Jean Jean) trafia do więzienia Najayo. Wkrótce zakochuje się w Yanelly (Judith Rodriguez Perez), która przebywa w zakładzie karnym dla kobiet, oddalonym o 150 m. Ponieważ nie mogą ze sobą rozmawiać, komunikują się wyłącznie językiem gestów, ukrywając swój nietypowy romans przed dziesiątkami strażników. Film był nominowany na festiwalu w Sundance w kategorii Najlepszy Film Dramatyczny.