Η ταινία Να ζει κανείς ή να μη ζει (αγγλ. To Be or Not to Be) είναι κωμωδία παραγωγής 1942 σε σκηνοθεσία Ερνστ Λιούμπιτς. Η ταινία διαδραματίζεται την περίοδο της εισβολής των Γερμανών στην Πολωνία και αναφέρεται σε μια ομάδα ηθοποιών που εκμεταλλεύεται τις ικανότητες της μεταμφίεσης και της υποκριτικής προκειμένου να σταματήσουν ένα προδότη, ο οποίος προτίθεται να καταδώσει τα ονόματα των αντιστασιακών στον εχθρό.

Όταν χάνει τον 17άχρονο γιο της σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, η μητέρα του πάει στη Βαρκελώνη για να βρει τον πατέρα του. Χώρισαν πριν γεννηθεί το παιδί γιατί εκείνος έγινε τραβεστί. Κατά την διάρκεια της αναζήτησης, η γυναίκα, συναντά μια καλόγρια με AIDS και μια σταρ του θεάτρου.

Με φόντο την απεργία των μεταλλορύχων του 1984, γνωρίζουμε το Μπίλι Έλιοτ, έναν εντεκάχρονο που παρατάει το μποξ για το μπαλέτο. Αντιμετωπίζει πολλές δοκιμασίες και θριαμβεύει καθώς πασχίζει να πείσει τους σκληροπυρηνικούς δικούς του, να ξεπεράσει τις δικές του αμφιβολίες και να σταθεί στα δάχτυλα των ποδιών του.

Ιπτάμενοι δίσκοι έχουν κάνει την εμφάνισή τους πάνω από όλες τις πρωτεύουσες του κόσμου και ο κόσμος περιμένει με αγωνία τις εξελίξεις. Ανάμεσά τους είναι και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, που καθησυχάζεται από τον επιστημονικό του σύμβουλο πως οι εξωγήινοι είναι ειρηνικοί, γνώμη αντίθετη από αυτήν του στρατηγού Ντέκερ, που παροτρύνει τον Πρόεδρο να τους επιτεθεί προτού είναι πολύ αργά. Όταν τελικά οι εξωγήινοι προσγειώνονται, οι άνθρωποι παρατηρούν με έκπληξη πως οι «επισκέπτες» δεν είναι τίποτε άλλο παρά μερικά πράσινα, αρκετά εκκεντρικά αλλά και πολύ χαρούμενα πλάσματα. Όμως σύντομα όλοι θα καταλάβουν πως τα φαινόμενα απατούν..

Η Τζέσικα, μια Εβραία συντάκτρια αντιγραφής που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, μαστίζεται από αποτυχημένα ραντεβού στα τυφλά με άντρες και αποφασίζει να απαντήσει σε προσωπική διαφήμιση μιας εφημερίδας. Η διαφήμιση έχει τοποθετηθεί από την "περίεργη αν είναι λεσβία" Χέλεν Κούπερ, μια τριαντάχρονη γκαλερίστα τέχνης.