Ένα αγόρι χωρίς αυτοπεποίθηση, αλλά με πολλές ανησυχίες, μεγάλη θέληση, και μια ιδιαίτερα δυνατή μητέρα, εξελίσσεται σε έναν από τους πιο επιτυχημένους νευροχειρουργούς στον κόσμο.
Σε ένα φτηνό παρισινό ξενοδοχείο ο Όσκαρ Ουάιλντ ζει φτωχός και ξεπεσμένος τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, αναπολώντας ένα παρελθόν γεμάτο θριάμβους, σκάνδαλα και συγκινήσεις.
Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ, ο θρυλικός λαϊκός ζωγράφος και Μυτιληνιός τη καταγωγή, απεκδύεται τη φράγκικη φορεσιά και ενδύεται την παραδοσιακή εθνική ενδυμασία, δηλαδή φουστανέλα. Συχνά φοράει και τα ρούχα των ηρώων που ζωγραφίζει, σε μια Ελλάδα που απαλλάσσεται τάχιστα από τον οθωμανικό χαρακτήρα της και εξευρωπαΐζεται αργά. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, ο Θεόφιλος κάνει μια επαναγωγή σε μια μοναχική πορεία, ανάμεσα στο μύθο, την ιστορία και τη λαϊκή σοφία. Και με το ελληνικό φως που τον οδηγεί, φτάνει σε ένα οικείο και εν πολλοίς αμίμητο ιδεώδες για τη ζωγραφική και τη ζωή γενικότερα.