Ο Γουάλας και ο σκύλος του Γκρόμιτ είναι δύο αχώριστοι φίλοι. Την ημέρα των γενεθλίων του, ο Γκρόμι πρόκειται να λάβει ένα δώρο από τον Γουάλας που θα αλλάξει τη ζωή και των δύο και θα τους βάλει σε περιπέτεια.
Ο Γουάλας ερωτεύεται την ιδιοκτήτρια ενός μαγαζιού που πουλάει μαλλί, χωρίς να υποψιάζεται ότι αυτή (ή μάλλον, ο σκύλος της) βρίσκεται επικεφαλής μιας διαβολικής επιχείρησης προβάτων. Ο Γκρόμιτ βρίσκεται στη φυλακή, αλλά ο νέος φίλος, που είναι ένα πρόβατο, θα δώσει στον Γουάλας μια χείρα βοηθείας για να ανακαλύψει την αλήθεια.
Μετά τις συνεχόμενες επιτυχίες των «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» και «Γκαρσονιέρα», ο Wilder συνέχισε ακατάπαυστα και το 1961 έγραψε και σκηνοθέτησε το “One, Two, Three”. Πρωταγωνιστής ο James Cagney στον προτελευταίο ρόλο της καριέρας του. Πάντως για τον Wilder δεν ήταν και δύσκολο το όλο θέμα, βάζοντας τον Cagney πρόεδρο της Κόκα Κόλα στο Δυτ. Βερολίνο. Η εταιρεία που εκπροσωπεί τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό δίπλα από το τείχος που χωρίζει το Βερολίνο στα δύο, ο Ψυχρός πόλεμος σε έξαρση, τα γερμανικά τραύματα του πρόσφατου παρελθόντος είναι τα στοιχεία στο φόντο και η βάση της ανήλεης σάτιρας. Οι ατάκες της ταινίας πέφτουν σαν πολυβόλο. Ίσως αποτελεί μία από τις πιο... ατακατζίδικες(!) κωμικές ταινίες.Η άνεση με την οποία σατιρίζει κομουνισμό και καπιταλισμό δεν θα τη βρείτε εύκολα ακόμα και σήμερα. Να πούμε ότι βασίστηκε σε ένα μονόπρακτο του Πολωνού Ferenc Molnar και γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στη Γερμανία.
Οι Γουάλας και Γκρόμιτ έχουν ξεμείνει από τυρί και αυτό προσφέρει μια εξαιρετική δικαιολογία για να κάνουν τις διακοπές τους στο φεγγάρι, όπου, όπως όλοι γνωρίζουν, υπάρχει άφθονο τυρί... Η ταινία πρωτοπροβλήθηκε στο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το Νοέμβριο του 1992.
Ο Ανδαλουσιανός Σκύλος είναι βωβή κινηματογραφική ταινία μικρού μήκους, του σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ σε συνεργασία με τον ζωγράφο Σαλβαδόρ Νταλί. Η ταινία γυρίστηκε το 1928 και αποτελεί ίσως το μοναδικό δείγμα τόσο καθαρής υπερρεαλιστικής έκφρασης στο χώρο της έβδομης τέχνης. Βασισμένη σε όνειρα, των Μπουνιουέλ και Νταλί, ο Ανδαλουσιανός σκύλος αποτελεί συρραφή φαινομενικά ασύνδετων, απρόσμενων και αισθητικά προκλητικών σκηνών, οι οποίες έχουν κατά καιρούς ερμηνευτεί ως αλληγορίες, συχνά υπό το πρίσμα των φροϋδικών θεωριών.
Μια βαριά, σκοτεινή βραδιά, μια κρυφή σέκτα κυνηγών τεράτων αναδύεται από τις σκιές και συγκεντρώνεται στον επιβλητικό ναό του Μπλάντστοουν, ύστερα από τον θάνατο του αρχηγού τους. Σε μια παράξενη και μακάβρια τελετή στη μνήμη του, οι παριστάμενοι ξεκινούν έναν μυστηριώδη και θανατηφόρο διαγωνισμό με έπαθλο ένα πανίσχυρο κειμήλιο – ένα κυνήγι που θα τους φέρει πρόσωπο με πρόσωπο με ένα επικίνδυνο τέρας.