Στις φτωχές φαβέλες του Ρίο ντε Τζανέιρο τη δεκαετία του 1970, δύο νεαροί επιλέγουν διαφορετικούς δρόμους. Ο Ρόκετ είναι ένας εκκολαπτόμενος φωτογράφος που καταγράφει την αυξανόμενη βία που σχετίζεται με τα ναρκωτικά στη γειτονιά του. Ο Ζε είναι ένας φιλόδοξος έμπορος ναρκωτικών που χρησιμοποιεί τον Ρόκετ και τις φωτογραφίες του ως τρόπο για να αυξήσει τη φήμη του καθώς ξεσπά ένας πόλεμος με τον αντίπαλό του. Η σύγκρουση θα είναι σαρωτική.
Η αδιαφορία των γονιών του και η αυταρχική συμπεριφορά του σχολείου σπρώχνουν τον 13χρονο Αντουάν, ο οποίος ονειρεύεται τη θάλασσα, σε ένα ταξίδι φυγής στους δρόμους του Παρισιού.
Η ταινία παρουσιάζει την κρίση ενός μεσήλικα άνδρα. Με μια πρώτη ματιά ο ήρωας φαίνεται να έχει κατακτήσει το αμερικάνικο όνειρο. Διαθέτει ένα καλό σπίτι στα προάστια, μια όμορφη αδύνατη γυναίκα, μια έφηβη κόρη χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, μια καλή δουλειά. Αν και θα έπρεπε να είναι ευτυχισμένος νιώθει απαθής και δυστυχισμένος. Το ερωτικό ξελόγιασμα που νοιώθει για την όμορφη συμμαθήτρια της κόρης του έρχεται σαν ένα ξύπνημα στην ζωή του. Αποφασίζει να παραιτηθεί από τη δουλειά του, να γυμναστεί, να γκρεμίσει την υποκρισία ανάμεσα σε αυτόν και τη γυναίκα του και γενικά να αλλάξει την ζωή του.
Είναι μια αυτοβιογραφική ταινία σχετικά με έναν 15χρονο που προσλαμβάνεται από το περιοδικό Ρόουλινγκ Στόουν για να ακολουθήσει και να πάρει συνέντευξη από ένα ροκ συγκρότημα κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους. Η ταινία αναφέρεται στην ωριμότητα, την πρώτη αγάπη, την απογοήτευση και τη ζωή ενός ροκ σταρ.
Στην κατεχόμενη από τους ναζί Τσεχοσλοβακία, ο νεαρός Μίλος, υπάλληλος σε έναν επαρχιακό σιδηροδρομικό σταθμό, ξεκινάει ένα ταξίδι σεξουαλικής αφύπνισης και συνειδησιακής ωρίμανσης, που θα τον οδηγήσει σε μια ηρωική πράξη αντίστασης κατά των Γερμανών.
Ακολουθώντας την κρίσιμη καμπή της ζωής τεσσάρων νέων –λίγο πριν την ενηλικίωση, παρουσιάζεται η ψυχολογία τους στο στάδιο αναζήτησης της επαγγελματικής αποκατάστασης ή της προσπάθειας εισαγωγής τους σε κάποιο κολέγιο.
Ένα χρόνο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Χίτλερ, γεννιέται στο Ντάντσιχ ο Όσκαρ, ένα παιδί με πρόωρη ανάπτυξη και ιδιαίτερα χαρίσματα. Ο Όσκαρ μπροστά στα σύννεφα του πολέμου και σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την υποκρισία και τον παραλογισμό του κόσμου των μεγάλων, αρνείται στα τρία χρόνια του να μεγαλώσει άλλο. Θα μείνει ένα παιδί-θαύμα-τέρας, ένας μάρτυρας που θα δει την άνοδο του ναζισμού, την επίθεση στην Ευρώπη, το Πογκρόμ στην Πολωνία, το θάνατο των δύο πατέρων του, την εισβολή των Ρώσων, την πτώση του Γ` Ράιχ. Μένοντας μόνος, αποφασίζει να μεγαλώσει. Το ταμπούρλο αποτελεί το πραγματικό γλωσσικό εργαλείο του μέσα από το οποίο εκφράζει τα συναισθήματα και την αντίθεσή του. Χρυσός Φοίνικας στο φεστιβάλ Κανών.