W wieku 23 lat była międzynarodową gwiazdą, a jej piosenki plasowały się na szczytach list przebojów. Za to kiedy kończyła 26 lat, regularnie ją oczerniano i wyśmiewano. Sinéad O’Connor to ikona irlandzkiej muzyki, która wyprzedzała swoje czasy. Film opowiada o jej fenomenalnym dojściu do światowej sławy oraz o tym, jak obrazoburcza osobowość doprowadziła do usunięcia jej z panteonu gwiazd muzyki pop. Obserwujemy Sinéad zarówno podczas koncertu w Medison Square Garden w 1992 roku, jak i w czasie słynnego występu w Saturday Night Live, gdzie a capella zaśpiewała kultowy utwór Boba Marleya w proteście przeciwko seksualnemu wykorzystywaniu dzieci w kościele katolickim i publicznie podarła fotografię Jana Pawła II. Szczery wywiad stanowi podstawę narracji filmu.

Młoda matka, jej ośmioletni syn i toksyczny chłopak tułają się od jednego motelu do drugiego. Tworzą rodzinę "prowizoryczną" - radzą sobie, choć ich życie jest ciągłą tułaczką. Zmienia się to, gdy dowiadują się o istnieniu społeczności mieszkającej w mobilnych domach. Daje im to szansę na inne życie.

Nakręcony w całości w wirtualnej rzeczywistości dokument ukazuje ekscytację i zaskakującą intymność rozwijającego się ruchu kulturalnego, demonstrując jednocześnie siłę relacji internetowych w odizolowanym świecie.