Wieloletni związek Ivana (Fernando Guillen) i Pepy (Carmen Maura) nagle się kończy. Porzucona i samotna kobieta postanawia więc zmienić swoje życie, by oddalić od siebie złe wspomnienia. Kiedy nic z tego nie wychodzi, wpada na dość przerażający pomysł i przygotowuje sobie koktajl z soku pomidorowego oraz... tabletek nasennych. Oto Almodovar w szczytowej formie, opowiadający o problemach kobiet w konwencji opery mydlanej. Wzruszające i zabawne kino, które zdobyło nominacje do Oscara, nagrody BAFTA i Złotego Globu za najlepszy film nieanglojęzyczny. Na dokładkę młodziutki Antonio Banderas.
Brendan Frye jest typem samotnika, niezbyt popularnym w gronie rówieśników ze szkoły średniej. Jego jedynym towarzyszem w samotności jest jego dziewczyna Emily. Jednakże i ona go w końcu opuszcza, gdyż czuje się zmęczona wspólnymi kłótniami. Trzy miesiące później Brendan otrzymuje od Emily niepokojący telefon. Dziewczyna ma poważne problemy i potrzebuje pomocy. Nazajutrz Brendan znajduję ją martwą. Odtąd jedynym jego celem jest rozwikłanie zagadki jej śmierci. Poznając bliżej społeczność szkoły, Brednan stwierdza, że wszyskie tropy prowadzą do jednej tajemniczej osoby.
Po ucieczce z domu nastoletni artysta graffiti napada na niczego niepodejrzewającego pracownika MTA, co na zawsze zmienia ich życie.