W historii kina tylko nieliczne produkcje mogą się równać rozmachem z "Dziesięciorgiem przykazań" (1956) - wyreżyserowanym przez Cecila B. DeMillea remakiem jego własnego filmu. To monumentalne widowisko kręcono w Egipcie oraz na Gorze Synaj, a na jego potrzeby powstał jeden z największych planów filmowych jakie kiedykolwiek zbudowano. Jest to biblijna opowieść o życiu Mojżesza, który wychowany na dworze faraona odrzuca bogactwo i zaszczyty, by poprowadzić swój lud ku wolności.

W filmie splatają się trzy wątki. Pierwszy to losy Chrystusa począwszy od narodzin, poprzez ucieczkę do Egiptu, chrzest, aż po nauczanie i cuda. Drugi przedstawia dwór Heroda oraz niespokojne czasy panowania Poncjusza Piłata. Trzeci, najbardziej kontrowersyjny, przedstawia Barabasza jako żydowskiego buntownika, zwalczającego Rzymian. Judasza ukazano jako polityka, który szuka sposobu, by jednocześnie służyć Rzymowi i wspomagać chrześcijan. Opętany pragnieniem władzy, jedynie przez błędną politykę dopuścił się zdrady.

Po niefortunnym przesłuchaniu w prestiżowym nowojorskim konserwatorium muzycznym młoda skrzypaczka, Finley Sinclair postanawia wrócić w swoje rodzinne strony i tam rozpocząć studia. W pensjonacie prowadzonym przez jej rodzinę spotyka towarzyską lecz upartą gwiazdę filmową, Becketta Rusha, który w okolicy jej posiadłości niebawem będzie kręcić kolejną część swojej średniowiecznej serii filmów fantasy. Gdy pomiędzy bohaterami wybucha płomienny romans, Finley prowadzona przez ukochanego odkrywa na nowo siebie, muzykę i spojrzenie na życie, z kolei Beckett ośmielony przez swoją dziewczynę ośmiela się zmienić swój wizerunek idola nastolatek i realizować swoją prawdziwą pasję. Jednak gdy otoczka sławy Becketta grozi zniszczeniem ich marzeń, Finley musi zdecydować, czy jest gotowa zaryzykować wszystko dla miłości.