Głównym bohaterem American Beauty i narratorem zarazem jest 42-letni Lester Burnham. Oto facet, który po dwudziestu latach letargu budzi się do prawdziwego życia. Impulsem do zmian staje się koleżanka córki, w typie lolitki, rozbudzająca jego zmysły. Pod jej wpływem przewartościowuje swoje życie – ćwiczy i powraca do formy fizycznej, rzuca pracę, staje się szczery i bezkompromisowy. Powraca do marzeń z młodości, które okazują się złudzeniami, bo czy palenie trawki, jeżdżenie sportowym wozem, albo beztroska „Mc-praca” uczyni go wolnym i młodym?

Pełnometrażowy debiut jednego z najwybitniejszych przedstawicieli francuskiej nowej fali, pierwszy z pięcioczęściowego cyklu film z tym samym, młodym bohaterem. Akcja rozgrywa się w Paryżu. Trzynastoletni Antoine nie znajduje zrozumienia u rodziców - słabowitego ojca interesującego się tylko samochodami oraz matki nie poświęcającej mu uwagi. W szkole także nie czuje się dobrze, a jego życie, pozbawione zasad, powoduje konflikty z dorosłymi. Marzeniem chłopca jest ucieczka nad morze. W tym celu, wraz z jedynym przyjacielem, kradnie maszynę do pisania, lecz jego czyn zostaje odkryty.

Ojciec - Richard (Greg Kinnear) beznadziejny terapeuta od motywacji, próbuje sprzedać swój program osiągania sukcesu... bez sukcesu. Tymczasem otwarta i szczera mama, Sheryl (Toni Collette), bezustannie zadręcza się ekscentrycznymi problemami swej rodziny, zwłaszcza tym, że jej brat (Steve Carell), ogarnięty manią samobójczą badacz Prousta, właśnie wyszedł ze szpitala, dokąd trafił porzucony przez swego kochanka. Są także najmłodsi Hooverowie - siedmioletnia pulchna okularnica Olive (Abigail Breslin), która marzy o udziale w konkursie piękności, oraz Dwayne (Paul Dano), nastoletni młody gniewny i miłośnik Nietzschego, który złożył ślub milczenia do chwili, kiedy nie dostanie się do Akademii Lotniczej. Zmorą rodziny jest dziadek (Alan Arkin), wyrzucony właśnie z domu starców z powodu swego skandalicznego zachowania.

W filmie nakładają się na siebie trzy, pełne urazy, wizyty. Każda z nich tworzy historię, zawsze w formie trójkąta. Pierwsza to wizyta w przeszłości - dwoje dzieci poznaje przyjaźń, kino i strach w katolickiej szkole na początku lat 60. Świadkiem tych odkryć, a zarazem ich częścią, jest ksiądz, uczący w szkole literatury. Trzy postacie spotykają się jeszcze dwa razy - pod koniec lat 70. i w roku 1980. Dzieją się wtedy straszne rzeczy.

Jest połowa XIX wieku, w życiu niemej kobiety - Ady zachodzą zmiany mające wpływ na jej dalsze życie. Wraz z córką Florą, opuszcza rodzinną Szkocję, by zamieszkać u boku przyszłego męża, w Nowej Zelandii. Niestety ta daleka wyprawa nie jest dla niej niczym miłym, podobnie jak stosunki z jej nowym mężem - Stewartem. Ada cierpi męki, kiedy dowiaduje się, że jej ukochany fortepian, przywieziony ze Szkocji, został sprzedany sąsiadowi - Georgowi. Kobieta znajduje sposób na odzyskanie instrumentu, jednak szybko okazuje się, że ta metoda prowadzi ją do skrajnie dwuznacznej sytuacji.

Rok 1825, Ziemia van Diemena, która kilka dekad później zostanie przemianowana na Tasmanię, wybrzmiewa cierpieniem zarówno masowo mordowanych aborygenów, jak i zsyłanych na wyspę Brytyjczyków gorszego sortu. Irlandka Clare odsłużyła swoją karę i chciałaby wrócić do rodziny, ale jest traktowana przez męskich białych kolonizatorów jak połączenie obiektu seksualnego oraz worka mięsa. Pewnego dnia czara goryczy się przelewa i zdesperowana kobieta wyrusza śladem sadystycznego oficera, by zemścić się choć częściowo za piekło, do którego ją zaciągnął. Kobieta wynajmuje w tym celu lokalnego przewodnika Billy’ego, którego rodzina została wymordowana przez kolonistów. Z początku traktuje go z nieufnością, a nawet rasizmem, ale gdy przemierzają razem tasmańską dzicz, Clare uczy się szanować swego kompana i zauważać w nim to, czego nie chcieli biali zabójcy. Oboje wiedzą, że krwawa vendetta nie przywróci im ani ich bliskich, ani radości z życia, ale weszli już na drogę, z której nie ma powrotu.

Samotny punkt na środku morza, o który codziennie rozbijają się tysiące fal. Platforma wiertnicza, na której, do chwili tragicznego wypadku, pracują tylko mężczyźni. Tajemnicza kobieta z przeszłością (Sarah Polley) trafi tutaj, aby zaopiekować się ociemniałym robotnikiem (Tim Robbins). Pielęgniarkę i pacjenta połączy uczucie, które odsłoni niejeden sekret. Josef i Hanna poznają wspólnie smak prawdy i kłamstwa, radości i cierpienia.

Chociaż jest przystojny i czarujący, admirowany przez wiele kobiet, 32-letni londyńczyk Charles (Hugh Grant) nie potrafi się zaangażować. Im więcej widzi przyjaciół wpadających w sidła związków małżeńskich, tym mniej ma ochotę sam pójść w ich ślady. Wszystko się zmienia, gdy na jednym z weselnych przyjęć Charles poznaje piękną i niezależną Amerykankę Carrie (Andie MacDowell). Oczarowany Charles zaczyna ją adorować, by wkrótce przekonać się, że ona także jest gotowa na poważny związek... tyle, że z kimś innym!

Divine i jej krewni chlubią się, że są najbardziej ohydną i plugawą rodziną, jaka obecnie stąpa po powierzchni ziemi. Pewnego dnia pojawia się jednak konkurencja, niejacy Connie i Raymond Marble twierdzą, że to im powinno przypadać to zaszczytne miano. W dzień urodzin Divine wysyłają jej pocztą paczkę zawierającą kawałek kału z szyderczym podpisem 'Od najplugawszych żyjących ludzi'. Tak więc wyzwanie zostaje rzucone. Ponieważ żadna ze stron nie chce ustąpić pola w tej rywalizacji, pomiędzy dwoma rodzinami wybucha krwawa i plugawa wojna.

Boy hotelowy Ted jest świadkiem czterech niezwykłych historii w pewną noc sylwestrową. W apartamencie dla nowożeńców trwa sabat czarownic, a w pokoju 404 dochodzi do gwałtownej kłótni małżeńskiej... o kochanka żony. Tymczasem w pokoju 309 pozostawione bez opieki dzieciaki stają na głowie, zaś w apartamencie na ostatnim piętrze hollywoodzki producent sprawdza skuteczność tricków mistrza Hitchcocka