Ο βάναυσος Ζαμπανό, παλαιστής περιπλανώμενου τσίρκου, αγοράζει σε τιμή ευκαιρίας μια φτωχή κοπέλα απ' τη μητέρα της και της συμπεριφέρεται σαν σκουπίδι, αν και αυτή του είναι απολύτως αφοσιωμένη. Ο κλόουν του τσίρκου, που είναι ερωτευμένος μαζί της, αγανακτεί από την όλη κατάσταση και προσπαθεί να την αποσπάσει.
Βερολίνο στα μέσα της δεκαετίας του ΄80. Το τείχος εξακολουθεί να διχοτομεί την πόλη σε δύο κοινωνικοπολιτικές πραγματικότητες. Δύο άγγελοι παρατηρούν από τον ουρανό την πόλη και τους κατοίκους της, προτού κατεβούν ανάμεσά τους, αόρατοι, όπως οφείλουν, και συμπονετικοί και πάντα πρόθυμοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.
Γνωστός αλλά και αγαπητός στο περιβάλλον του ως μεγάλος μυθοπλάστης, ο Έντουαρντ Μπλουμ, αν και βρίσκεται στη δύση της ζωής του, επιμένει να αφηγείται φανταστικές ιστορίες. Ο απόμακρος όμως γιος του, ο Γουίλ, δεν μπορεί να διακρίνει το αληθινό βίωμα από τον μύθο και προσπαθεί, λίγο πριν από το τέλος, να βρει την αλήθεια πίσω από τις αφηγήσεις του.
H Adele (Vanessa Paradis) είναι μια νεαρή κοπέλα που ερωτεύεται εύκολα αλλά στο τέλος παραμένει μόνη, απορριμένη και ανικανοποίητη. Μην αντέχοντας την «θλιβερή» ζωή της προσπαθεί να αυτοκτονήσει πέφτοντας από μια γέφυρα. Ευτυχώς εκεί κοντά βρίσκεται ο μυστηριώδης Gabor (Daniel Auteuil) που την σώζει ιπποτικά. Ο Gabor της εξομολογείται πως είναι performer και πως το νούμερό του είναι να πετάει στιλέτα στην παρτενερ του σε διάφορες παραστάσεις τσίρκου αν τον κόσμο και της προτείνει να τον ακολουθήσει. Κοντά του η Adele μαθαίνει να μην παρασύρεται τόσο εύκολα από τους άντρες και να αποκτά εμπιστοσύνη στον εαυτό της και από την Adele ο Gabor με την σειρά του ξαναμαθαίνει να χαίρεται την ζωή. Και όλα αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν την ίδια στιγμή που μια λάθος κίνηση του κατά την παράσταση μπορεί να τραυματίσει θανάσιμα την Adele.
Ένα χρόνο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Χίτλερ, γεννιέται στο Ντάντσιχ ο Όσκαρ, ένα παιδί με πρόωρη ανάπτυξη και ιδιαίτερα χαρίσματα. Ο Όσκαρ μπροστά στα σύννεφα του πολέμου και σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την υποκρισία και τον παραλογισμό του κόσμου των μεγάλων, αρνείται στα τρία χρόνια του να μεγαλώσει άλλο. Θα μείνει ένα παιδί-θαύμα-τέρας, ένας μάρτυρας που θα δει την άνοδο του ναζισμού, την επίθεση στην Ευρώπη, το Πογκρόμ στην Πολωνία, το θάνατο των δύο πατέρων του, την εισβολή των Ρώσων, την πτώση του Γ` Ράιχ. Μένοντας μόνος, αποφασίζει να μεγαλώσει. Το ταμπούρλο αποτελεί το πραγματικό γλωσσικό εργαλείο του μέσα από το οποίο εκφράζει τα συναισθήματα και την αντίθεσή του. Χρυσός Φοίνικας στο φεστιβάλ Κανών.