Ο Πεπέ λε Μόκο (Jean Gabin) είναι ένας Γάλλος κλέφτης που ζει για δύο χρόνια στο Αλγέρι. Ένας αξιωματικός από την Γαλλία θέλει να τον συλλάβουν, αλλά ο πονηρός τοπικός επιθεωρητής προτείνει να καιροφυλακτούν. Τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα για τον Πεπέ όταν έρχεται στην πόλη η Γκάμπι, μια όμορφη Παριζιάνα.
Ο μίζερος Εμπενίζερ Σκρουτζ ξυπνά την παραμονή των Χριστουγέννων από πνεύματα που του αποκαλύπτουν πόσο άθλιος είναι, ποιες ευκαιρίες έχασε στα νιάτα του, την τωρινή σκηρότητα του και τη φριχτή μοίρα που τον περιμένει αν δεν αλλάξει τον τρόπο του.
Όλα αρχίζουν όταν ένας τυχοδιώκτης αποφασίζει να κάνει μια στάση σε ένα πανδοχείο. Του προσφέρουν δουλειά και αμφιταλαντεύεται μέχρι που βλέπει μια όμορφη και classy σερβιτόρα. Το "ναι" παγιώνεται, αλλά παραλίγο να γίνει "όχι", όταν τελικά ακούει ότι η όμορφη σερβιτόρα δεν είναι άλλη από τη γυναίκα του πανδοχέα. Όμως ο Frank εμμένει τελικά στην πρώτη του απόφαση, συνειδητά επιλέγει τη μοίρα του που του φυλάει σκοτεινή κατάληξη...
Ο διανοούμενος καθηγητής γλωσσολογίας Χένρι Χίγκινς συναντάει την πλανόδια λουλουδού Ελάιζα Ντούλιτλ κι εντυπωσιάζεται από τον τρόπο ομιλίας της ο οποίος μαρτυρά την κοινωνική της τάξη. Μετά τη συνάντησή αυτή, ο Χίγκινς βάζει στοίχημα με τον συνταγματάρχη Πίκερινγκ ότι θα καταφέρει να διδάξει στην Ελάιζα να μιλάει τόσο σωστά αγγλικά, ώστε να καταφέρει να ξεγελάσει την λονδρέζικη αριστοκρατία υποδυόμενη τη γαλαζοαίματη.
Επιστρέφοντας από τις Σταυροφορίες, ο Ιβανόης μαθαίνει πως ο Ριχάρδος είναι φυλακισμένος στην Αυστρία. Την Αγγλία την λυμαίνεται ο πρίγκιπας Ιωάννης κι ο Ιβανόης ενώνει δυνάμεις με τον Ρομπέν των Δασών για να φέρουν την τάξη.
Η ταινία ασχολείται με την ιστορία του Στρατάρχη Έργουιν Ρόμελ, ο οποίος είχε εμπλακεί στη συνωμοσία για τη δολοφονία του Χίτλερ. Όταν τελικά έγινε η απόπειρα, ο Ρόμμελ βρισκόταν νοσηλευόμενος σε νοσοκομείο, ύστερα από τραυματισμό του από αεροπορική συμμαχική επιδρομή κατά τη διάρκεια της Απόβασης στη Νορμανδία. Μετά την αποτυχία της δολοφονίας, και την έναρξη της εξόντωσης των συνομωτών, ο Ρόμμελ, καθότι ήταν και εθνικός ήρωας έχει την επιλογή είτε της κατηγορίας για προδοσία και ακολούθως ένα βασανιστικό και ατιμωτικό θάνατο, είτε την ανώδυνη αυτοκτονία.
Μια ομάδα από επιζώντες του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου διασχίζουν την Αμερική με ένα τεράστιο τροποποιημένο όχημα, έχοντας να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες του πυρηνικού ολοκαυτώματος. Στόχος τους να εντοπίσουν κι άλλους επιζώντες.
«Το άλογο που κλαίει», ταινία που δεν έγινε καθόλου κατανοητή στην εποχή της, θεωρείται σήμερα το λυρικό αριστούργημα του Ντονσκόι. Ο σκηνοθέτης, χωρίς να εγκαταλείπει το γνώριμο ρεαλιστικό ύφος του, αφήνεται να παρασυρθεί από τη δύναμη της ιστορίας του, μια ουκρανική εκδοχή του Τριστάνου και της Ιζόλδης. Από ένα χείμαρρο συναισθημάτων, μουσικής και χρωμάτων που απογειώνουν την ταινία στο χώρο της καθαρής ποίησης, του μύθου, της λαϊκής φαντασίας.