Mieszkający w Ontario Fiona (Julie Christie) i Grant (Gordon Pinsent) są małżeństwem od ponad 40 lat. I właśnie w chwili, gdy ich życia powoli już gasną, dowiadują się, że zła pamięć Fiony nie jest chwilową niesprawnością lecz chorobą Alzheimera. Gdy pewnego dnia kobieta gubi się, i zostaje odnaleziona dopiero po kilku dniach, podejmują oni decyzję o konieczności oddania jej do domu starców. Po raz pierwszy, w ciągu pięćdziesięciu lat wspólnego życia, zostają zmuszeni do długiej rozłąki, gdyż regulamin domu pomocy społecznej, przez pierwsze 30 dni pobytu pacjenta w placówce, nie zezwala na żadne odwiedziny, gdyż jest to czas przystosowywania się podopiecznego do nowego otoczenia. Kiedy wreszcie Grant odwiedza Fionę, jest zdruzgotany odkryciem, iż jego żona, nie tylko go już nie pamięta, ale na dodatek, przeniosła swoje uczucia na innego mężczyznę, którym jest Aubrey (Michael Murphy), niemy, przykuty do wózka inwalidzkiego pensjonariusz tego samego domu starców.

Urszula przygotowuje wielkanocne śniadanie na cześć córki i jej nowego narzeczonego. Kiedy córka przyjeżdża, okazuje się, że narzeczony jest od niej trzydzieści lat starszy. Śniadanie zamienia się w kolację, a Urszula przeżywa najgorszy dzień w swoim życiu.

James Leeds (William Hurt), ambitny i pełen ideałów nauczyciel, przybywa do szkoły dla głuchoniemych w stanie Maine. Nowy pedagog stosuje niekonwencjonalne metody nauczania, co nie przysparza mu sympatii uczniów ani popularności wśród pozostałych wykładowców. Wielu spośród jego głuchoniemych od urodzenia podopiecznych wcale nie chce być częścią wrogiego im, jak sądzą, świata ludzi zdrowych. Do nich zalicza się pracująca w szkole jako sprzątaczka Sarah Norman (Marlee Matlin). Kiedyś należała ona do najzdolniejszych uczennic, lecz teraz odmawia nauki mówienia i czytania. Początkowo James próbuje w stosunku do Sarah sprawdzić się jako pedagog i nakłonić ją do nadrabiania zaległości w tych dziedzinach. Po pewnym czasie zakochuje się w swojej uczennicy, a ona odwzajemnia jego zainteresowanie. Scenariusz filmu powstał na podstawie sztuki Marka Medoffa. Za rolę Sarah głuchoniema aktorka Marlee Matlin uhonorowana została nagrodą Oscara.

Rodzina Dollangangerów prowadzi szczęśliwe życie na przedmieściach, do czasu śmierci w wypadku „głowy rodziny”, która zmusza jego żonę, Corrine do drastycznych kroków. Brak pieniędzy i perspektyw na pracę każe kobiecie wyjechać do bogatych rodziców, Foxworthów, z którymi od lat jest w poważnym konflikcie. Zabiera ze sobą dzieci, nastoletnich Cathy i Christophera oraz małych bliźniaków, Carrie i Cory’ego. Na miejscu ich fanatycznie religijna babka, Olivia, wymusza na Corrine zamknięcie dzieci w pokoju, połączonym z poddaszem, do czasu śmierci jej schorowanego męża, który nie zaakceptowałby obecności wnuków w jego rezydencji. Cathy i Christopher przystają na te warunki, nie wiedząc jeszcze, że obiecane kilka dni niewoli zamienią się w lata.

Nastoletnia austriacka księżniczka zostaje wydana za francuskiego następcę tronu. Dziewczyna szybko uczy się życia na obcym sobie dworze, lecz jako bohaterka licznych skandali zaczyna wzbudzać coraz większą niechęć poddanych.

Rok 1970, Londyn. Organizatorzy konkursu Miss Świata zapraszają do udziału tym razem nie tylko białoskóre kobiety. W międzyczasie ruch wyzwolenia kobiet przeciwstawia się uprzedmiotowieniu płci pięknej.

Dziennikarze badają sprawę rzekomego pojawienia się anioła w niewielkim miasteczku.