Kontynuując historię Antoine Doinela, Truffaut pokazuje losy jego świeżego małżeństwa z Christine. Znany z "400 batów" i "Skradzionych pocałunków" bohater jak może broni się przed małą stabilizacją w ramach związku, rzuca więc nudne zajęcie kolorowania kwiatów i podejmuje pracę w amerykańskiej firmie. Tam poznaje śliczną Japonkę, z którą nawiązuje romans. Gdy prawda wychodzi na jaw, małżeństwo wydaje się skończone... W bezpretensjonalnej formie mistrz francuskiej Nowej Fali zawarł wiele z prawd i paradoksów instytucji związku małżeńskiego.
W zimowy wieczór stary kawaler Seligman znajduje na wpół przytomną, pobitą Joe. Przyprowadza dziewczynę do swojego mieszkania, ogląda jej rany i próbuje zrozumieć co takiego mogło się wydarzyć, że ta kobieta jest teraz w tak złym stanie. Mężczyzna uważnie wysłuchuje historii, jakie Joe zaczyna mu opowiadać. Historii obfitujących w wiele fascynujących momentów z jej życia, bogatych w dziwne, intrygujące zdarzenia.
Akcja filmu rozgrywa się współcześnie w małym miasteczku. Przestrzenią, w której rodzą się przedstawione w filmie obrazy jest wyobraźnia głównych bohaterów: Mężczyzny – o pseudonimie Generał, dyrektora fabryki i Teresy, jego podwładnej, która wyzwala w Generale najdziksze instynkty, pragnienia, chęć panowania i posiadania jej na własność. Wchodzimy w świat, w którym bohaterowie powodowani są instynktami dobywającymi się z wnętrza ich popędowej, tłumionej natury...