Rok 1893. Do prowadzonego przez siostry zakonne sierocińca w d'Obazine ojciec przywozi dwie nastoletnie córki: Gabrielle i Adrienne. Po opuszczeniu placówki zarabiają na życie, wykonując poprawki krawieckie, a wieczorami śpiewają w miejscowym kabarecie. Gabrielle marzy o karierze artystycznej i wyjeżdża do Paryża. Pewnego dnia poznaje ekscentrycznego oficera Étienne Balsana oraz jego znajomych z wyższych sfer. Jej sposób ubierania się szokuje, ale jednocześnie intryguje. Wkrótce w jej życiu zjawia się angielski przemysłowiec Arthur Capel.

Po latach walk z Gotami Tytus Andronikus triumfalnie powraca do Rzymu. Wśród brańców, których przywozi, jest królowa Gotów Tamora z trzema synami. Zgodnie z religijnymi obyczajami najstarszy z nich zostaje złożony w ofierze bogom. Oszalała z rozpaczy matka przysięga zemstę. Gdy zostaje żoną nowego cezara, rozkazuje porwać, zgwałcić i okaleczyć ukochaną córkę Tytusa, Lavinię. Synowie cesarzowej: Chiron i Demetriusz, zabijają Bassianusa, cesarskiego brata, a o zabójstwo oskarżają synów Tytusa, którzy zostają skazani na śmierć.