Posługując się wielopoziomową synchronią obrazu, treści, i dźwięku, autor filmu parodiuje konwencję filmową, by pokazać jej zdewaluowaną semantykę. Parodia nakłada się na pewien aspekt groteski o charakterze naturalistycznym.
Posługując się wielopoziomową synchronią obrazu, treści, i dźwięku, autor filmu parodiuje konwencję filmową, by pokazać jej zdewaluowaną semantykę. Parodia nakłada się na pewien aspekt groteski o charakterze naturalistycznym.