Przybyły do Wietnamu Chris Taylor (Charlie Sheen) szybko odkrywa, że najtrudniejszą walką, którą musi stoczyć jest walka z samym sobą - z własnymi słabościami, strachem, gniewem i wycieńczeniem. Pluton to opowieść o ludziach za młodych by umierać, zbyt niedojrzałych , by ustrzec się przed spustoszeniami jakie w ich duszach dokonuje brutalna wojna. W wilgotnej, parnej dżungli szybko wyrasta się ze złudzeń.
Senne, religijne i beznamiętne miasteczko Kampong Bras Basah zostało nagle obudzone przez przybycie sklepu z bielizną o nazwie La Luna! Ale podczas gdy mieszkańcy wioski powoli zaczynają witać właścicielkę sklepu z otwartymi ramionami, religijny przywódca kampungu z żelazną konsekwencją dąży do wypędzenia sklepu z miasta za wszelką cenę!
Akcja filmu rozgrywa się w ostatnich latach ubiegłego stulecia. Reżyser śledzi losy kilku chłopskich rodzin, osiadłych na małym folwarku w pobliżu Bergamo. Rytm ich życia wyznaczają kolejne, mijające pory roku. Niespieszna narracja odpowiada powolnemu rytmowi życia bohaterów filmowej opowieści. Olmi, nawiązując do poetyki neorealizmu, przedstawił ten mały wycinek świata bez upiększeń i bez zniekształceń. W jego filmie niewiele się dzieje, nie ma tu dramatycznych spięć czy nagłych zwrotów akcji. Kamera Olmiego zdaje się po prostu zapisywać obraz pewnego świata z jego porządkiem duchowym i moralnym.
Owiana legendami zagadkowa cywilizacja Majów na wielkim ekranie. Opowiedziana w konwencji przygody historia o ludzkich namiętnościach, dramatach i walce na śmierć i życie w sercu nieprzeniknionej jeszcze przez hiszpańskich konkwistadorów dżungli. Film zrealizowany z wielkim rozmachem, z dramaturgicznym zacięciem i autentyzmem. Bohaterowie mówią w zapomnianym dialekcie Majów, a aktorzy zatrudnieni przy realizacji filmu to rdzenna ludność Meksyku.
Osierocona przez matkę nastolatka, cierpiąca z powodu braku zainteresowania ojca, poznaje kłusownika, który usiłuje ją wykorzystać do stworzenia alibi na czas własnego przestępstwa.
Historia słynnego kompozytora, który znudzony światowym życiem wraca do rodzinnej wioski. Nierozpoznany przez nikogo zaczyna prowadzić próby miejscowego chóru. Spotkania przy muzyce pozwolą wszystkim dowiedzieć się więcej o swoim życiu i o tym, co dla każdego jest w nim najważniejsze.
Nocą, przy pełni księżyca, ulicą na której wciąż panuje niemały ruch, przechadza się młody mężczyzna (Michael Coughlan) w ciemnym kapeluszu i z aktówką w lewej dłoni. Niespodziewanie zatrzymuje się. Mijany przez spieszących się gdzieś, niewyraźnych ludzi, przygląda się drugiej stronie ulicy. Tam, za wielką szybą klimatycznej restauracji, przy stoliku znajdującym się najbliżej okna, siedzi elegancka kobieta (Megan Lindley) delektująca się czerwonym winem. Przeznaczenie czy też przypadek sprawiają, że w tej samej chwili spogląda za okno. Wtedy spojrzenia obojga krzyżują się, wszystko wokół przestaje istnieć, liczy się tylko ten jeden moment. Mężczyzna robi krok do przodu...
Kiwaczek przybywa do krokodyla Gieni w pudełku z napisem "Oranges". Nie chce go jednak żadne ZOO (dziwnie wygląda, nie wiadomo, co to za zwierzę). Gienia pracuje jako krokodyl w ogrodzie zoologicznym (od 8 do 16), jest jednak osobnikiem bardzo samotnym i smutnym. Sens jego życiu nadaje właśnie pojawienie się Kiwaczka. W krzyżowaniu ich wspólnych planów lubuje się Szapoklak, wredne, stare "babsko" z tresowanym szczurem w torebce.
Miłośnik sera i krakersów Wallace (Peter Sallis) i jego wierny pies Gromit - uwielbiana przez widzów para z nagrodzonych Oskarem animowanych filmów studia Aardaman z serii "Wallace & Gromit" wystąpili w pełnometrażowej komedii w reżyserii Nicka Parka i Steve'a Boxa. Wraz ze zbliżającym się dorocznym konkursem warzywnym, wśród sąsiadów Wallace'a i Gromita nastaje "warzywna mania", a pomysłowy duet ma szansę zbić majątek na swoim najnowszym wynalazku - urządzeniu w humanitarny sposób pozbywającym się szkodników (w tym przypadku królików) usiłujących zaatakować cenne ogrody. Kiedy tajemnicza, buszująca wśród warzyw bestia zaczyna terroryzować okolicę, atakując grządki i niszcząc wszystko na swojej drodze, gospodyni konkursu, Lady Tottington (Helena Bonham-Carter) angażuje Wallace'a i Gromita, aby ci przy użyciu swojego wynalazku unieszkodliwili stwora