Σε ένα απομακρυσμένο χωριό στη Λαπωνία, ο νεαρός Νικόλας χάνει την οικογένειά του σε ένα ατύχημα. Οι συγχωριανοί αποφασίζουν να αναλάβουν όλοι μαζί το ορφανό παιδί. Κάθε οικογένεια θα φροντίζει τον Νικόλα για ένα χρόνο. Στο τέλος κάθε χρόνου, την ημέρα των Χριστουγέννων, ο Νικόλας θα πρέπει να πηγαίνει σε άλλο σπίτι. Για να δείξει την ευγνωμοσύνη του στους χωριανούς, ο Νικόλας αποφασίζει να φτιάξει παιχνίδια για τα παιδιά κάθε οικογένειας, ως αποχαιρετιστήρια δώρα. Με τα χρόνια, οι οικογένειες που έχουν φιλοξενήσει το Νικόλα πληθαίνουν και σύντομα, σχεδόν κάθε σπίτι βρίσκει δώρα στο κατώφλι του το πρωί των Χριστουγέννων. Κάποια στιγμή υπάρχει έλλειψη τροφίμων στο χωριό, και οι χωριανοί αναγκάζονται να στείλουν τον Νικόλα να δουλέψει ως μαθητευόμενος στον ερημίτη ξυλουργό Ισάκι. Με την σκληρή καθοδήγηση του Ισάκι, ο Νικόλας αναπτύσσει ικανότητες που τον βοηθούν να φτιάξει ακόμη καλύτερα δώρα και να δουλεύει ακόμη πιο γρήγορα

Ελάτε να γιορτάσουμε φέτος τα Χριστούγεννα παρά με το Μίκυ και όλους τους αγαπημένους ήρωες της Ντίσνεϊ, καθώς για πρώτη φορά πρωταγωνιστούν όλοι μαζί σε μια μεγάλου μήκους Χριστουγεννιάτικη περιπέτεια. Όταν η χιονοθύελλα καταστρέφει τα σχέδια όλων, Ο Μίκυ τους προσκαλεί σπίτι του για τα Χριστούγεννα. Εκεί μαζί το Γουίνι, την Άριελ, τη Χιονάτη, την Μπελ και όλους τους υπόλοιπους μοιράζονται τα κουλουράκια και τη ζεστή σοκολάτα και προσπαθούν να φτιάξουν τη διάθεσή του Ντόναλντ, που έχει χαλάσει. Η αληθινή διασκέδαση όμως ξεκινάει όταν η Μίνι βρίσκει παλιότερες ταινίες που είχαν περάσει μαζί τα Χριστούγεννα και έτσι όλοι αρχίζουν να θυμούνται τις παλιές καλές στιγμές. Οι αναμνήσεις τους συνεπαίρνουν και η μαγεία των Χριστουγέννων πολύ γρήγορα τους κυριεύει. Ακόμα και ο γκρινιάρης Ντόναλντ βρίσκει το κέφι του και γίνεται ο πρωταγωνιστής της βραδιάς.

Η ταινία βασίζεται σε αληθινή ιστορία, η δικαστική κατάληξη της οποίας ήταν ο λόγος που τροποποιήθηκε ο συγκεκριμένος νόμος. 1953. Ο Ντέσμοντ Ντόϋλ είναι ένας μεσήλικας αλκοολικός πατέρας, τριών παιδιών, που μετά την εγκατάλειψη της συζύγου του, τα βάζει με το Ιρλανδικό Νόμο, το κράτος και την εκκλησία, με μόνο σκοπό να πάρει πίσω τα παιδιά του, από τα ορφανατροφεία, στα οποία τα έστειλε το κράτος, βάσει του νόμου του 1941 περί τέκνων.