Rok 1969. Malcolm Sayer rozpoczyna pracę w szpitalu Mount Carmel. Zaintrygowany grupą pacjentów cierpiących na katatonię, odkrywa, że objawy choroby są zbliżone do symptomów schorzenia Parkinsona. Postanawia wypróbować na nich eksperymentalny lek. Pierwszym, który przechodzi kontrowersyjną terapię jest Leonard Lowe, chory od 25 lat. Odzyskuje z czasem świadomość, może poruszać się i mówić. Między obu mężczyznami nawiązuje się nić porozumienia, stają się przyjaciółmi. Sayer podaje lek pozostałym pacjentom. W czasie wycieczki po Nowym Jorku Leonard zakochuje się w Pauli. Umawiają się na spacer, ale personel szpitala odmawia mu prawa wyjścia. Leonard wpada w złość i zostaje umieszczony na oddziale zamkniętym. Objawy choroby powracają...

Mia cudem przeżywa zamach. Na skutek stresu częściowo traci pamięć. By pokonać traumę, próbuje odzyskać wspomnienia.

Po śmierci żony Manny Singer (Ray Liotta) ma wielki problem z siedmioletnią córką Molly (Tina Majorino), ponieważ dziewczynka do nikogo się nie odzywa. Samotny ojciec podejmuje próbę znalezienia dla Molly odpowiedniej opiekunki. W odpowiedzi na ogłoszenie przez dom przewija się wiele kobiet. Wybór jest ogromny, lecz niesatysfakcjonujący. W końcu przed obliczem Manny'ego pojawia się czarnoskóra Corrina (Whoopi Goldberg). Manny decyduje się ją przyjąć.

Trzynastoletnia Tracy (Evan Rachel Wood) jest wzorową uczennicą, która nie sprawia żadnych kłopotów wychowawczych. Wszystko zmienia się od momentu, kiedy dziewczyna zaprzyjaźnia się z Evie (Nikki Reed), najbardziej popularną i najładniejszą dziewczyną w szkole. Evie pokazuje Tracy świat narkotyków i lekkomyślnego nastoletniego buntu. Zmiana środowiska oraz stylu życia wywołuje szereg konfliktów pomiędzy Tracy a jej matką, nauczycielami i starymi przyjaciółmi.

Choć w swoim pełnometrażowym debiucie Maggie Betts przygląda się zmianom, które wstrząsnęły Kościołem katolickim po II soborze watykańskim, jej film nie stanowi lekcji historii. W Nowicjacie opowiada w gruncie rzeczy o zakochanych kobietach. Zakochanych w… Jezusie - tak jak nieśmiała nowicjuszka Cathleen (Margaret Qualley), którą wyjątkowo silna - jak to zwykle u nastolatek - miłość do Boga skłania do wstąpienia do klasztoru. Pomimo oporów nierozumiejącej jej religijnej fascynacji matki i rewolucji obyczajowej zachodzącej społeczeństwie Cathleen postanawia wkroczyć w świat zupełnie ignorujący upływ czasu. Pod okiem surowej matki przełożonej (Melissa Leo), za nic mającej plany papieża Jana XXIII, który dąży do unowocześnienia skostniałej instytucji, uczy się życia w związku z kimś, kto nigdy nie odpowiada na prośby. Opowieść o uczuciu, które wiele wymaga, ale często nie ofiaruje nic w zamian.

Życie Gwen Cummings to niekończąca się zabawa. Atrakcyjna dziennikarka nie zdaje sobie jednak sprawy, że ma poważny problem - za dużo pije. Dopiero gdy Gwen rujnuje przyjęcie weselne siostry i rozbija ślubną limuzynę, postanawia wziąć się za siebie i skończyć ze zgubnym nałogiem. Kiedy sąd daje jej do wyboru pobyt w więzieniu lub miesięczną terapię w ośrodku odwykowym, kobieta decyduje się na leczenie. Spotkanie z osobami, którym alkoholizm zniszczył życie, staje się dla niej poważnym ostrzeżeniem.

Skupiona na karierze Katherine wraca z ośmioletnim synem Zackiem do rodzinnego miasteczka, by spędzić Boże Narodzenie ze swoją matką Lilly w domu nad jeziorem. Odnawia znajomość z Calebem, z którym przed laty łączyła ją młodzieńcza fascynacja. Okazuje się, że dawne uczucia nie wygasły. Wkrótce mężczyzna proponuje jej, by przeniosła się tu na stałe. Katherine musi zdecydować czy wrócić do Nowego Jorku, czy związać swoją życiową drogę z prowincją.

Cyniczna producentka filmowa, trzymając swoją ulubioną śnieżną kulę, narzeka na pracę. Mówi, że filmy oszukują ludzi, wmawiając im, że marzenia się spełniają. W złości próbuje rozbić kulę, ale bibelot odbija się i uderza ją w głowę. Kobieta traci przytomność. Budzi się w zaśnieżonym miasteczku - dokładnie takim jak we wnętrzu śnieżnej kuli. Ma przystojnego męża i dwoje dzieci. Gdy oświadcza, że nie wie, gdzie się znajduje, jej bliscy uznają, że straciła pamięć. Z pomocą rodziny i swojego tajemniczego anioła stróża powoli zaczyna akceptować nowe idealne życie. Ale kiedy jej cynizm odbija się na innych mieszkańcach miasteczka, musi zdecydować, czy świat wewnątrz śnieżnej kuli to miejsce dla niej.

Wypadku samochodowy ginie syn Brooke (Teri Polo). Życie kobiety przewraca się do góry nogami. Brooke wprowadza się w poczucie winy, odsuwa się od rodziny, uzależnia się od leków i alkoholu. Brooke zarówno w pracy jak i w domu zaczyna zachowywać się w niezrozumiały sposób. Zapomina przy tym, że młodsza córka i mąż nadal ją potrzebują. Pewnego dnia kobieta zostaje porwana dla okupu. To wydarzenie sprawia, że Brooke otrząsa się z marazmu i zaczyna rozumieć, że jedynym ratunkiem dla niej jest przejęcie kontroli nad swoim życiem. Nie wie jeszcze, że za porwaniem stoi jej mąż i jego najlepszy przyjaciel.