Owdowiała kobieta wychowuje samotnie agresywnego syna. Chłopak ma piętnaście lat i cierpi na ADHD. Wspólnie próbują związać koniec z końcem i stawić czoła problemom. Nieoczekiwanie w ich życiu pojawia się Kyla, tajemnicza sąsiadka mieszkająca po drugiej stronie drogi. Dziewczyna sprawia, że w życiu matki i syna znów pojawia się nadzieja na lepszą przyszłość.

Dwie starzejące się aktorki filmowe żyją jako wirtualne pustelniczki, w starej hollywoodzkiej rezydencji. Jane Hudson, odnosząca sukcesy gwiazda dziecięca, troszczy się o swoją kaleką siostrę Blanche, której kariera w późniejszych latach przyćmiła Jane. Teraz oboje żyją razem, na ich relacje wpływają podświadome myśli o wzajemnej zazdrości, nienawiści i zemście.

Film jest pierwszym z tzw. trylogii pionowej Bergmana, następne to "Goście Wieczerzy Pańskiej" i "Milczenie". Bohaterka filmu, Karin cierpi na schizofrenię. Spędza kilka dni w letnim domku na skalistej wyspie. Razem z nią są tutaj jej mąż - lekarz, kilkunastoletni brat i jej ojciec, znany pisarz. Jej choroba wyzwala wśród obecnych różne postawy, egoizm ojca, obojętność męża. Tylko jej młody brat stara się zrozumieć siostrę.

Student Uniwersytetu Oksfordzkiego zostaje wciągnięty w świat czarującego i arystokratycznego kolegi z klasy, który zaprasza go do rozległej posiadłości swojej ekscentrycznej rodziny na lato, którego nigdy nie zapomni.

John i Laura Baxterowie podczas wakacji w Wenecji spotykają dwie kobiety. Jedna z nich twierdzi, że widzi ducha ich zmarłej córki.

Billy (Charlie Creed-Miles) to nastolatek uzależniony od heroiny. Jego matka, Janet (Laila Morse), nie chce pogodzić się z nałogiem syna, ale nie mogąc patrzeć na jego cierpienia, daje mu pieniądze na narkotyki. Siostra Billy'ego, Valery (Kathy Burke), mieszka z mężem, Raymondem (Ray Winstone), z którym ma kilkuletnią córeczkę. Wkrótce ma przyjść na świat ich drugie dziecko. Bezrobotny od dawna mężczyzna jest alkoholikiem i narkomanem, żyjącym z różnych przekrętów i oszustw.

Danika Merrick (Marisa Tomei), młoda matka ma męża, piękny dom i bezpieczne proste życie. Pomimo wszystkich jej dobrych zamiarów, dręczą ją wizje, przywidzenia, które doprowadzają ją na skraj szaleństwa.

Bohaterce „Edenu” nigdzie się nie spieszy - Éva od dawna cierpi na tajemnicze alergie, które uniemożliwiają jej opuszczanie domu. Uczulona jest właściwie na wszystko: chemikalia, smog, fale radiowe czy pole elektromagnetyczne. Żyje w zawieszeniu i tylko od czasu do czasu specjaliści badają ją w instytucie naukowym. Ubrana w specjalny skafander, porusza się po jego korytarzach jak kosmonautka, która zagubiła się na nieprzyjaznej, pozbawionej warunków do życia planecie. W monotonną egzystencję Évy wkracza pewnego dnia psychiatra wezwany do sporządzenia potrzebnego w sądzie raportu. Angażując się coraz bardziej w relację, mężczyzna rozważa, czy dolegliwości pacjentki nie mają natury psychosomatycznej. Może to po prostu nieuleczalna melancholia? Lekarz spróbuje więc przywrócić Évę światu, a świat - Évie.