Machina promocyjna ruszyła, ustawiono dekoracje, zatrudniono aktorów, ustalono termin rozpoczęcia zdjęć, producenci obliczają zyski, widzowie niecierpliwie czekają na premierę. Brakuje tylko pomysłu na film. Na planie filmowym Guido improwizuje, wspomina dzieciństwo, kochanki, postaci stworzone w poprzednich produkcjach. Rzeczywistość miesza się z marzeniami a przeszłość z wizją kolejnego filmu. Bohater "Osiem i pół" to w dużej mierze sam Fellini, którego po 6 pełnych i 3 krótkich metrażach (ten miał być „ósmym i pół”) ogarnął kryzys twórczy. Wydaje się, że reżyser podchodził jednak do tego z dystansem: przy obiektywie kamery miał umieścić kartkę z napisem: Pamiętaj, że to komedia.

W wiejskiej posiadłości szykuje się doroczna feta. Mają to być huczne obchody 60. urodzin Helge Klingenfelta - właściciela posiadłości i patriarchy rodu. Wszyscy są zaproszeni. Przyjaciele, rodzina i bliscy Helego - jego kochająca żona, Elsie i trójka dorosłych dzieci: Christian, Michael i Helena. Gdy goście się zjawiają, Helge wzywa najstarszego syna, Christiana na rozmowę. W swoim gabinecie prosi go, by wygłosił mowę ku pamięci swej siostry bliźniaczki zmarłej rok wcześniej. Nie może wiedzieć dlaczego syn tak chętnie na to przystaje i jakie będą tego konsekwencje.

Majętny patriarcha rodziny obchodzi swoje urodziny, prawdopodobnie ostatnie, ponieważ stwierdzono u niego raka. Na uroczystość przybywają jego dwaj synowie z rodzinami. Starszy Gooper z żoną i gromadką głośnych dzieciaków niecierpliwie czekają na zgon ojca i podział spadku. Młodszy Brick ostro popija, jest w depresji po śmierci swojego najlepszego przyjaciela. Jego małżeństwo z Maggie przechodzi kryzys. Uroczystość rodzinna zamienia się w psychodramę, rzucaniem oskarżeń między członkami rodziny.

Harold jest dwudziestoletnim młodzieńcem, mającym obsesję na punkcie śmierci, lubującym się w uczestnictwie w pogrzebach i odgrywaniu scen samobójstwa przed swoją matką. Na jednym z pogrzebów zaprzyjaźnia się z Maude, pełną radości życia siedemdziesięciodziewięcioletnią staruszką. Podczas wielu wspólnie spędzonych chwil Maude stara się ukazać Haroldowi piękno otaczającego świata i możliwości jakie niesie ze sobą życie. Mimo starań matki młodzieniec odrzuca trzy propozycje ożenku, przed każdą z kandydatek odgrywając scenę samobójstwa, i ogłasza swój zamiar poślubienia Maude. Jednak staruszka ma dla Harolda niespodziankę, która odmieni jego całe życie.

Viago (379 l.), Deacon (183 l.), Vladislav (862 l.) i Petyr (8000 l.) mieszkają razem na przedmieściach współczesnego Wellington w Nowej Zelandii. Ich życie rozpoczyna się dopiero po zmroku, kiedy to opuszczają trumny i legowiska, by stawić czoła codzienności, która również dla wampirów bywa niełatwa. Nieśmiertelność i pragnienie świeżej ludzkiej krwi już dawno przestały być ich głównym zmartwieniem, bo współczesność stawia przed nimi nowe wyzwania. Grupa filmowców towarzyszy im podczas codziennych obowiązków, drobnych kłótni czy nocnych wyjść na miasto, które z błyskotliwym humorem uświadamiają nam, że choć ich serca przestały bić wieki temu, wciąż żywią gorące i bardzo ludzkie uczucia.

Bill Harford jest lekarzem, a jego żona Alice prowadzi galerię. Wraz z córeczką zajmują apartament na Manhattanie. Są zamożni i obracają się wśród bardzo wpływowych ludzi. W ich długoletnie, spokojne małżeństwo zaczyna wkradać się nuda. Pewnego dnia na przyjęciu William zaczyna zdawać sobie sprawę ze swych fascynacji erotycznych. Niezaspokojone fantazje seksualne sprawiają, że małżonkowie coraz bardziej oddalają się od siebie. Poszukiwanie erotycznego spełnienia o mało nie doprowadza do tragedii.

Pewnej czarnej, głuchej nocy członkowie tajnego bractwa łowców potworów wychodzą z ukrycia, aby pożegnać swojego zmarłego przywódcę. Podczas osobliwej ceremonii pogrzebowej zebrani dowiadują się, że wezmą udział w śmiertelnej walce o potężny artefakt – w łowach, podczas których staną oko w oko z niebezpieczną bestią.

Grbavica to dzielnica Sarajewa. W czasie wojny została zajęta przez armię Serbii i Czarnogóry i przekształcona w specjalny obóz wojskowy, w którym torturowano ludzi. Akcja filmu rozgrywa się dziesięć lat po zakończeniu działań wojennych na terytorium Bośni - ale dla Esmy, wychowującej samotnie kilkunastoletnią córkę Sarę, nic się bynajmniej nie skończyło. Dojrzewanie córki, problemy życia codziennego wciąż boleśnie odwołują się to tego tragicznego okresu. Stawienie im czoła jest jednoznaczne z zaakceptowaniem okrutnej i traumatycznej prawdy, od której wciąż ucieka.

Jon pracuje na uniwersytecie, pisze książkę. Jego siostra Wendy marzyła, by być dramatopisarką. Drogi rodzeństwa dawno się rozeszły. Mimo, że oboje dobiegają czterdziestki, są niedojrzali emocjonalnie, odczuwają lęk przed stabilizacją. Ona wikła się w romans z żonatym mężczyzną, on spotyka się z pewną Polką, ale nie potrafi zdecydować się na wspólną przyszłość. Jon i Wendy niechętnie wracają myślami do dzieciństwa, które za sprawą ojca było dla nich koszmarem. Nadchodzi jednak moment, gdy muszą zamieszkać ze starszym panem pod jednym dachem.

Bogaty nastolatek Charlie Bartlett (Yelchin) bezskutecznie próbuje przystosować się do nowej szkoły prowadzonej przez wiecznie wykończonego dyrektora Gardnera (Downey, Jr.). Kiedy zaczyna rozumieć hierarchię panującą w owej szkole, jego urok osobisty i łatwość w nawiązywaniu kontaktów pozwalają mu zostać kimś na kształt szkolnego psychologa, udzielającego rad i okazjonalnie wypisującego receptę potrzebującym kolegom. W pewnym momencie zaczyna brać sobie do serca swoje własne porady...

Ekranizacja powiećci Joe Connelly'ego, który 10 lat pracował jako kierowca i ratownik w nowojorskim pogotowiu. Bohater cierpi na bezsenność i ma halucynacje. Wszędzie widzi twarz młodej dziewczyny, której nie udało mu się uratować. Zatraca rozeznanie, co jest jawą, a co chorobliwym majakiem. A wszystko przez pracę, która stresuje także jego kolegów z zespołu ratowniczego.

Zed właśnie przyjechał do pięknego Paryża. Spotyka tu dziewczynę do towarzystwa, Zoe. Spotyka się również ze swoimi starymi znajomymi. Są oni groźnymi przestępcami, którzy planują następnego dnia dokonać napadu na bank.

Nastoletni Tano (Juan José Ballesta) z okazji ślubu brata dostaje dwudniową przepustkę z poprawczaka. Postanawia spędzić ten czas najlepiej jak potrafi: kradnie by móc kupić alkohol i papierosy, spotyka sie z dziewczyną, pakuje się w problemy, uczestniczy w bójkach, by czuć adrenalinę. Jednak w miarę upływu czasu zdaje sobie sprawę, że dawne rozrywki nie sprawiają mu przyjemności. Pobyt w poprawczaku zmienił jego sposób widzenia świata, a te dwa dni wolności stają się przełomowe w jego życiu.

Ktoś w tajemniczych okolicznościach spada z dachu. Wypadek? Samobójstwo? Może morderstwo? Normalnie nikt by się tym nie przejął, ale okazało się, że ten ktoś jest kimś zupełnie innym. Podrzędny hotel trafia nagle na pierwsze strony gazet. FBI rozpoczyna śledztwo. Los Angeles kryje za sobą wiele tajemnic. Ta historia jest kolejną z nich. Widziana oczami młodego mężczyzny o niewinnym dziecięcym umyśle, nieświadomym realnego świata i otwartym na wszystko. Świat spokojnej egzystencji życiowych rozbitków staje się miejscem zbrodni. Każdy z mieszkańców jest podejrzany.

Akcja filmu rozgrywa się pod koniec XIX wieku w szlacheckiej rezydencji w Anglii. Lawrence po wielu latach powraca ze Stanów Zjednoczonych do rodzinnego domu. Dowiaduje się o śmierci brata. Chce wyjaśnić okoliczności jego śmierci. Dowiaduje się także, że w okolicy grasuje groźna bestia. Pewnego wieczoru sam zostaje przez nią ugryziony i teraz przy każdej pełni księżyca zmienia się w wilkołaka.

Do kolumbijskiej dżungli wyrusza trzech naukowców. Pragną oni udowodnić zanik skłonności kanibalistycznych wśród żyjącej tam ludności. Przypadkowo spotykają tam dwoje ludzi - jak się później okazuje są oni handlarzami narkotyków z Nowego Yorku, którzy w bestialski sposób zabili parę zamieszkujących w dżungli Indian. Wkrótce wszyscy członkowie ekspedycji - wraz z handlarzami - zostają uwięzieni w wiosce przez kanibali, którzy od tej pory znęcają się nad nimi za śmierć swoich współplemieńców