فروشگاه بزرگ قرار بود آخرین فیلم برادران مارکس باشد اما اینگونه نشد. ((برادران مارکس پنچ برادر کمدین آمریکایی بودند که از دهه ۱۹۲۰ تا دهه ۱۹۶۰ در نمایشات ودویل و سینما و تلویزیون کار می‌کردند. آنان در اصل شش برادر بودند که اولی (مانفرد) در کودکی درگذشت. از پنج تن باقی‌مانده گروچو و هارپو و چیکو معروف‌تر بودند و زیپو و گامو چندان مورد توجه تماشاگران نبودند. آنان از کودکی به نواختن موسیقی و شرکت در نمایش‌های ودویل پرداختند. در ۱۹۲۹ قراردادی با شرکت فیلم‌سازی پارامونت امضا کردند و بازیگر سینما شدند. پس از بازی در چندین فیلم از شرکت‌های پارامونت و آرکی‌او و متروگلدوین‌مایر، در ۱۹۴۱ اعلام کردند که «برادران مارکس» دست از بازیگری بر می‌دارند، اگرچه پس از آن نیز برخی از برادران گاه در فیلم و تلویزیون ظاهر می‌شدند. شوخی‌های زبانی برادران مارکس (به ویژه گفته‌های گروچو) همراه با شیطنت آن‌ها (به‌ویژه کارهای هارپو که در فیلم‌ها سخن نمی‌گفت) و لهجه ایتالیایی‌نمای چیکو شخصیتی ویژه به این گروه داده بود و فیلم‌های آنان بر کمدین‌های پس از آن‌ها تاثیر زیادی داشت))