Nazistowska propaganda stawia za punkt honoru przejście niezdobytej północnej ściany góry Eiger w Alpach Berneńskich, która ze względu na liczne ofiary bywa nazywana "ścianą śmierci". Zadania podejmują się dwaj bawarscy żołnierze oraz konkurencyjna para austriackich alpinistów. W ślad za nimi udaje się doświadczony dziennikarz, którzy zamierza napisać propagandowy artykuł o wyczynie Bawarczyków. Jego fotografem zostaje odbywająca staż w redakcji Luise Fellner, która wychowywała się wspólnie z alpinistami.

Jest rok 1885. Wysoko w górach niedźwiedzica wybierająca miód z gniazda dzikich pszczół, ginie pod oberwanym głazem. Mały niedźwiadek zostaje sierotą. Błąkając się po lesie, napotyka innego niedźwiedzia – rannego samotnika. Naśladuje go z bezpiecznej odległości i stara się do niego zbliżyć. Mimo początkowej nieufności, wielki, kulawy niedźwiedź akceptuje go. Tymczasem myśliwi rozpoczynają nagonkę na niedźwiedzie. Dużemu udaje się uciec, ale malec zostaje schwytany. Z ciekawością obserwuje ludzi i ich konie. Gdy podczas polowania duży niedźwiedź daruje życie jednemu z myśliwych, osaczywszy go przedtem na skalnej półce, myśliwi rezygnują z dalszego polowania i postanawiają uwolnić niedźwiadka. Ale malec wcale nie ma ochoty rozstać się z nimi…

Podczas wyprawy na słynny szczyt K2 w lodowej szczelinie, powyżej granicy wiecznego śniegu, część uczestników ginie pod lawiną, a troje, Elliot Vaughn, Tom McLaren i Annie Garrett, zostaje tam uwięzionych. Peter, brat Annie, organizuje wyprawę ratunkową. Walcząc ze własnym strachem, nieubłaganie płynącym czasem i nieobliczalnym żywiołem gór, grupka ratowników podąża na ratunek uwięzionym.