Nie było jeszcze filmu, który tak, jak "Forrest Gump" Roberta Zemeckisa z porywającą kreacją Toma Hanksa odniósłby równy sukces kasowy i artystyczny. W ciągu trzech burzliwych dekad, Forrest zmienia się z lekceważonego inwalidy w gwiazdę amerykańskiego futbolu; z bohatera wojny w Wietnamie staje się królem krewetek; od honorów Białego Domu przechodzi w ramiona ukochanej. Jest odzwierciedleniem naszej epoki, ostatnim niewinnym w czasach, kiedy Ameryka utraciła swą niewinność. Serce podpowiada mu w sprawach, których nie ogarnia jego umysł. Jest człowiekiem zasad, a jego sukcesy inspirują wszystkich. "Forrest Gump". Oto historia pewnego życia.

Charyzmatyczny anglista John Keating rozpoczyna pracę w ekskluzywnej szkole dla chłopców. Jego niekonwencjonalne metody nauczania wnoszą powiew świeżości do konserwatywnego programu uczelni. Niezwykły profesor rozbudza w swoich podopiecznych ciekawość świata, umiejętność samodzielnego myślenia i chęć rozwijania indywidualnych pasji, tym samym odmieniając ich życie.

Głównym bohaterem American Beauty i narratorem zarazem jest 42-letni Lester Burnham. Oto facet, który po dwudziestu latach letargu budzi się do prawdziwego życia. Impulsem do zmian staje się koleżanka córki, w typie lolitki, rozbudzająca jego zmysły. Pod jej wpływem przewartościowuje swoje życie – ćwiczy i powraca do formy fizycznej, rzuca pracę, staje się szczery i bezkompromisowy. Powraca do marzeń z młodości, które okazują się złudzeniami, bo czy palenie trawki, jeżdżenie sportowym wozem, albo beztroska „Mc-praca” uczyni go wolnym i młodym? (opis dystrybutora)

Jeden z najgłośniejszych filmów wczesnego okresu twórczości Rainera Wernera Fassbindera. Nagrodzona w Cannes opowieść o dojrzałej kobiecie, która zakochuje się ze wzajemnością w marokańskim gastarbeiterze. Jej samotne, ponure życie wypełnia odtąd uczucie nieznane, spóźnione i niezwykłe zarazem. Szczęście wspólnego życia zostaje zniszczone przez sąsiadów, negatywnie odnoszących się do związku dwóch przegranych, okrutnie doświadczonych przez los ludzi. Nie akceptując romansu kobiety, zmuszają ją do zerwania znajomości.

Ekranizacja sztuki teatralnej "Kto sieje wiatr", inspirowanej przez tzw. małpi proces z 1925 roku. Młody nauczyciel w konserwatywnym miasteczku na południu Stanów Zjednoczonych, gdzie zasady postępowania wyznacza Biblia, zostaje postawiony przed sądem za nauczanie teorii Darwina. Jego obrony podejmuje się znany prawnik Henry Drummond, zaś oskarżycielem zostaje chrześcijański fundamentalista Matthew Harrison Brady. Rozpoczyna się proces, który zburzy spokój nie tylko miasteczka, w którym się rozgrywa, ale i całego kraju.

W jednej ze swoich najlepszych i najbardziej charakterystycznych ról James Dean wciela się w postać Jima Starka, którego samotność, frustracje oraz wściekłość odwzorowywały uczucia ówczesnych, powojennych nastolatków. Film opowiada o młodości, o trudnym dorastaniu i o poszukiwaniu własnej tożsamości. Jim jest uczniem szkoły średniej, marzy o wstąpieniu do młodzieżowego gangu. Rodzice Jima uosabiają wszystko, czym on gardzi; ojciec jest zbyt słaby, matka nadopiekuńcza. Jim chce być kimś, chce zyskać uznanie w oczach rówieśników i narzeczonej.

Jacques to homo delphinus - nurek, który lepiej czuje się w towarzystwie delfinów w ich morskim królestwie, niż wśród ludzi. Rywalizuje z przyjacielem z dzieciństwa, Enzo, o mistrzowski tytuł we "Free Diving" oraz bije kolejne rekordy głębokości w nurkowaniu bez butli. Walka, połączona z wzajemną fascynacją obu bohaterów może doprowadzić do tragedii. Obaj przecież kochają morze i nurkowanie na swój sposób i nie wyobrażają sobie życia bez niego. Wydaje się, że jest tam miejsce dla nich obu, lecz co powie na tęsknoty Jacquesa Johana, kochająca tego dziwnego człowieka - delfina całym sercem?

W jednym ze swoich najsłynniejszych filmów, Francois Truffaut kontynuuje historię Antoine Doinela, swojego alter ego (pierwszym z serii był obraz Czterysta batów). Po wyrzuceniu z wojska, Antoine błąka się po Paryżu w poszukiwaniu odpowiedniego zajęcia i prawdziwej miłości. Kolejne miejsca pracy i rozdarcie między uczuciem do panienki z dobrego domu i do pięknej żony szefa prowokują ciąg zabawnych epizodów, ilustrujących żmudny proces dorastania bohatera.

Pierwszy epizod filmu "Miłość dwudziestolatków", złożonego z pięciu epizodów zrealizowanych przez François Truffaut (Francja), Renzo Rossellini (Włochy), Marcel Ophüls (Niemcy), Andrzej Wajda (Polska), Shintaro Ishihhara (Japonia). "Pokazuję bohaterów, którzy chcą wejść do społeczeństwa. Kiedy byłem młodym chłopcem, spotkałem się z dziewczynami, które powtarzały slogan Gide'a: "Rodziny, nienawidzę was", ale mnie rozśmieszało, ponieważ w dziewięciu przypadkach na dziesięć ich rodzice byli uroczy i ich zaprosiny wprawiały mnie w zachwyt" François Truffaut

James Leeds (William Hurt), ambitny i pełen ideałów nauczyciel, przybywa do szkoły dla głuchoniemych w stanie Maine. Nowy pedagog stosuje niekonwencjonalne metody nauczania, co nie przysparza mu sympatii uczniów ani popularności wśród pozostałych wykładowców. Wielu spośród jego głuchoniemych od urodzenia podopiecznych wcale nie chce być częścią wrogiego im, jak sądzą, świata ludzi zdrowych. Do nich zalicza się pracująca w szkole jako sprzątaczka Sarah Norman (Marlee Matlin). Kiedyś należała ona do najzdolniejszych uczennic, lecz teraz odmawia nauki mówienia i czytania. Początkowo James próbuje w stosunku do Sarah sprawdzić się jako pedagog i nakłonić ją do nadrabiania zaległości w tych dziedzinach. Po pewnym czasie zakochuje się w swojej uczennicy, a ona odwzajemnia jego zainteresowanie. Scenariusz filmu powstał na podstawie sztuki Marka Medoffa. Za rolę Sarah głuchoniema aktorka Marlee Matlin uhonorowana została nagrodą Oscara.

Trzynastoletnia Vic właśnie wkracza w trudny wiek: okres buntu i konfliktów z rodzicami, jednak jest to przede wszystkim czas poznawania smaku pierwszych pocałunków i odkrywania uroku pierwszej miłości, której ucieleśnieniem jest poznany na prywatce Matthieu.