Το πορτρέτο της τελευταίας εν ζωή γενιάς Γερμανών του Τρίτου Ράιχ, μέσα από σπάνιες συνεντεύξεις που διερευνούν ζητήματα εξουσίας, συμμόρφωσης και εθνικής ταυτότητας.
Καθώς οι σύμμαχοι έχουν αρχίσει να απωθούν τους Ναζί πίσω στη Γερμανία ο Αμερικανός πιλότος Τζόζεφ Ράιαν συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς και μεταφέρεται σε ένα στρατόπεδο όπου κρατούνται και άλλοι αιχμάλωτοι πολέμου. Αρχικά, ενδιαφέρεται περισσότερο να επιβιώσει παρά να δραπετεύσει κερδίζοντας έτσι το προσβλητικό όνομα "Φον Ράιαν" από τους υπόλοιπους κρατούμενους. Στη συνέχεια όμως αποδεικνύει περίτρανα πως τόσο η θέληση όσο και οι ικανότητές του δεν έχουν εκτιμηθεί όπως θα έπρεπε. Έτσι ο Ράιαν καταστρώνει ένα τολμηρό σχέδιο απόδρασης που περιλαμβάνει την κατάληψη ενός τρένου, με το οποίο οι κρατούμενοι θα μεταφερθούν δια μέσου της Ιταλίας στην Ελβετία. Με τους Ναζί να τους ακολουθούν κατά πόδας, ο Ράιαν και οι υπόλοιποι αιχμάλωτοι θα ζήσουν μια τρομακτική περιπέτεια τολμώντας το ακατόρθωτο...
Η ιστορία ενός Νορβηγού σαμποτέρ,του Max Manus,κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου.Έδρασε κατά των Γερμανών κατακτητών και έγινε εθνικός ήρωας.Στην ταινία δίνεται περισσότερο βάση στην ψυχολογία των προσώπων,με έντονα συναισθηματικά φορτισμένες εικόνες.Ακόμα και οι σκηνές δράσης αποπνέουν κατά πρώτο λόγο μια αγωνία και ένταση,και κατά δεύτερο την εκρηκτικότητα και την αδρεναλίνη που θα ανέμενε κάποιος από πολεμικές κινηματογραφικές αναπαραστάσεις.Αυτό που μένει πάνω από όλα,η εντυπωσιακή ερμηνεία του Aksel Hennie,που ενσαρκώνει τον Max Manus.Πραγματικά αποστομωτική απόδοση του ρόλου.
Ένα ναζιστικό υποβρύχιο εμφανίζεται στη θάλασσα του Καναδά και βυθίζει ένα εμπορικό πλοίο , σκοτώνοντας το πλήρωμά του. Πριν εντοπιστεί και βυθιστεί από βρετανικά αεροπλάνα , προλαβαίνει να στείλει στην πλησιέστερη κατοικημένη στεριά έξι κατασκόπους . Πρόκειται για μια πορεία θανάτου στην Καναδική ενδοχώρα , που θα αποδεκατίσει την ομάδα , θα συνοδευτεί από αδικαιολόγητους θανάτους ειρηνικών ανθρώπων και θα αναδείξει το τεράστιο ιδεολογικό χάσμα ανάμεσα στον ναζισμό και τη φιλελεύθερη δημοκρατία, επομένως θα δικαιολογήσει τα βασικά κίνητρα του πολέμου που ήδη μαινόταν στην Ευρώπη ανάμεσα σε δύο διαμετρικά αντίθετους κόσμους, τον φασισμό και την φιλελεύθερη Δημοκρατία.
Χειμώνας, 1944. Πέντε μήνες μετά την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στη Νορμανδία, οι Αμερικανοί διατηρούν την πεποίθηση ότι ο γερμανικός στρατός έχει αποδεκατιστεί. Το ηθικό των Γερμανών όμως παραμένει ακλόνητο και ενώ προετοιμάζονται να κατακλύσουν τους ουρανούς με τα ανίκητα μαχητικά αεροσκάφη τους, εξαπολύουν μια νέα επίθεση εναντίων των συμμαχικών δυνάμεων. Η συμπλοκή που επακολούθησε έμεινε στην ιστορία ως η Μάχη των Αρδενών.
To 1943 Γερμανικά στρατεύματα ανακαλύπτουν στο δάσος του Κατίν ένα φρικιαστικό μυστικό. Τους μαζικούς τάφους 20,000 αξιωματικών που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ. Κανείς δεν αναλάμβανε την ευθύνη για το αίμα που χύθηκε. Οι Γερμανοί κατηγορούσαν τους Σοβιετικούς. Η Σοβιετική Ένωση από την πλευρά της αρνήθηκε κάθε ανάμειξη και απέδιδε την ευθύνη στους Γερμανούς.