Bezdomny włóczęga Charlie szuka szczęścia w wielkim mieście. Na ulicy spotyka piękną, niewidomą kwiaciarkę i kupuje od niej kwiaty. Dziewczyna, nie widząc jego zniszczonego ubrania, bierze go za bogacza. Tego samego wieczoru Charlie ratuje pijanego milionera od popełnienia samobójstwa.

Rok 1898, ludzi ogarnęła gorączka złota, każdy, kto może, ściąga do Klondike. Na Alaskę przybywa również Charlie. W czasie burzy śnieżnej chroni się w napotkanej chacie i przy tej okazji poznaje dwóch ludzi znanych w całej okolicy: dobrego "Wielkiego" Jima i złego "Czarnego" Larsena. Odcięci przez nawałnicę i śniegi, przeżywają tam ciężkie chwile, gdy zaczyna im brakować żywności. Zdesperowany Larsen wyrusza w końcu na poszukiwanie jedzenia, a oszalały z głodu Jim omal nie zostaje kanibalem.

W centrum tej widowiskowej jak na 1926 r. opowieść, stoi kolejarz, wciągnięty w wir wojennych wydarzeń. Keaton zagrał maszynistę, który nie został wcielony do armii, bo potrzebny jest na kolei. I tu uwaga, „generał” to lokomotywa, a nie główny bohater. Pociąg Johnnie’ego Graya zostaje porwany, a on rzuca się w pogoń. Nie wie, że w jednym z wagonów jest jego narzeczona, Annabelle. Ma niewiele czasu, by ocalić dwie miłości swego życia – dziewczynę i lokomotywę.

Pozostająca w związku uczuciowym niemoralna młoda kobieta jednocześnie utrzymuje kontakty z dwoma innymi mężczyznami.

Młody Chińczyk, Cheng Huan przybywa do Londynu, by głosić nauki Buddy. Zamiar bohatera spala na panewce, więc zakłada sklepik w slumsach. Czas spędza na pracy, paleniu opium i obserwacji sąsiadów, zwłaszcza 15-letniej Lucy, dręczonej i bitej przez ojca, zawodowego boksera. Pewnego dnia, na progu swojego domu, Cheng Huan znajduje skatowaną Lucy, zabiera ją do siebie i zaczyna się nią opiekować. Nie jest im jednak dane być razem. Pod nieobecność gospodarza, ojciec zabiera córkę do domu. Uzbrojony Cheng Huan wyrusza odzyskać dziewczynę.