Rudi i Trudi są niczym stare drzewa. Czas rozkwitu ich wieloletniego związku przypadł na okres wychowywania trójki dzieci. Rytm dni w ich małżeństwie odmierzają małe rytuały. Spokój i bezpieczeństwo tego zapiętego na ostatni guzik życia mąci wiadomość o chorobie męża. Trudi postanawia nieść ciężar sama i nie informuje Rudiego o diagnozie. Odwiedziny u ich dzieci wywołuje obustronną frustrację -dzieci czują się zażenowane nagłą wizytą. Najwięcej zrozumienia i sympatii okazuje im obca osoba - Franzi - partnerka życiowa córki. Dzięki niej spełnia się dosyć nieoczekiwanie marzenie Trudi. Idą razem na spektakl tańca Butoh, którym Trudi fascynuje się od lat. W czasie wizyty w nadbałtyckim hotelu nieoczekiwanie dla Rudiego jego życie zmienia się diametralnie.

Mieszkający w Ontario Fiona (Julie Christie) i Grant (Gordon Pinsent) są małżeństwem od ponad 40 lat. I właśnie w chwili, gdy ich życia powoli już gasną, dowiadują się, że zła pamięć Fiony nie jest chwilową niesprawnością lecz chorobą Alzheimera. Gdy pewnego dnia kobieta gubi się, i zostaje odnaleziona dopiero po kilku dniach, podejmują oni decyzję o konieczności oddania jej do domu starców. Po raz pierwszy, w ciągu pięćdziesięciu lat wspólnego życia, zostają zmuszeni do długiej rozłąki, gdyż regulamin domu pomocy społecznej, przez pierwsze 30 dni pobytu pacjenta w placówce, nie zezwala na żadne odwiedziny, gdyż jest to czas przystosowywania się podopiecznego do nowego otoczenia. Kiedy wreszcie Grant odwiedza Fionę, jest zdruzgotany odkryciem, iż jego żona, nie tylko go już nie pamięta, ale na dodatek, przeniosła swoje uczucia na innego mężczyznę, którym jest Aubrey (Michael Murphy), niemy, przykuty do wózka inwalidzkiego pensjonariusz tego samego domu starców.

James Leeds (William Hurt), ambitny i pełen ideałów nauczyciel, przybywa do szkoły dla głuchoniemych w stanie Maine. Nowy pedagog stosuje niekonwencjonalne metody nauczania, co nie przysparza mu sympatii uczniów ani popularności wśród pozostałych wykładowców. Wielu spośród jego głuchoniemych od urodzenia podopiecznych wcale nie chce być częścią wrogiego im, jak sądzą, świata ludzi zdrowych. Do nich zalicza się pracująca w szkole jako sprzątaczka Sarah Norman (Marlee Matlin). Kiedyś należała ona do najzdolniejszych uczennic, lecz teraz odmawia nauki mówienia i czytania. Początkowo James próbuje w stosunku do Sarah sprawdzić się jako pedagog i nakłonić ją do nadrabiania zaległości w tych dziedzinach. Po pewnym czasie zakochuje się w swojej uczennicy, a ona odwzajemnia jego zainteresowanie. Scenariusz filmu powstał na podstawie sztuki Marka Medoffa. Za rolę Sarah głuchoniema aktorka Marlee Matlin uhonorowana została nagrodą Oscara.

Nastoletnia austriacka księżniczka zostaje wydana za francuskiego następcę tronu. Dziewczyna szybko uczy się życia na obcym sobie dworze, lecz jako bohaterka licznych skandali zaczyna wzbudzać coraz większą niechęć poddanych.

Rok 1970, Londyn. Organizatorzy konkursu Miss Świata zapraszają do udziału tym razem nie tylko białoskóre kobiety. W międzyczasie ruch wyzwolenia kobiet przeciwstawia się uprzedmiotowieniu płci pięknej.