Arcydzieło klasycznego francuskiego kina. Paryż, I połowa XIX wieku. Bulwar du Temple słynął w czasach Ludwika Filipa ze swych teatrów, gdzie co wieczór rozgrywały się na scenie dramaty namiętności, niejednokrotnie z krwawym zakończeniem. Im to właśnie bulwar zawdzięczał nazwę Ulica Złoczyńców. Na tej ulicy dwaj przyjaciele Frederick i Lemaitre, ujrzeli pewnego dnia piękną dziewczynę Garance ze swoim kochankiem.

Buntowniczka Ellie Andrews poślubia Kinga Wesleya, ale jej bogaty ojciec unieważnia ich związek. Zdesperowana dziewczyna postanawia uciec od rodziny i wyjechać do Nowego Jorku. W autobusie spotyka dziennikarza Petera Warne'a, który stawia jej ultimatum, albo ona zgodzi się podróżować z nim, albo on wyda ją jej ojcu. Peter ma nadzieję na zdobycie dobrego materiału do artykułu w gazecie. Jednak nie przypuszcza, że zakocha się w Ellie.

Zasiadający przed komputerem Thomas dostaje niespodziewany telefon. Wiadomość, którą otrzymuje od swojej dziewczyny Francine sprawia, że chłopak powraca myślami do momentu, gdy oboje się poznali. Jego umysł zalewają obrazy z przeszłości. Retrospekcje najbardziej intymnych chwil spędzonych razem oraz maleńkich błędów, które mogą doprowadzić do zakończenia ich związku. „Prawda” jest częścią projektu zatytułowanego „Paris, je t'aime”.

Wiliam Szekspir, młody dramaturg cierpi na niemoc twórczą i to właśnie w okresie, gdy dostaje zamówienie na sztukę, która może okazać się jego "przepustką do lepszego świata". Pewnego dnia podczas przesłuchania aktorów poznaje urodziwego młodzieńca, któremu powierza jedną z głównych ról. Jednak niechcący Will odkrywa, że jego młody przyjaciel w rzeczywistości jest... kobietą o imieniu Viola. Lady Viola i Szekspir zakochują się w sobie, nawiązując płomienny romans, a jednocześnie przed innymi ludźmi grając komedię, w której Viola wciąż jest mężczyzną. Ta znajomość okazuje się dla pisarza prawdziwym lekarstwem, a w jego sztuce dochodzi do przełomu. Niestety, Viola została obiecana innemu mężczyźnie i kiedy prawda wychodzi na jaw, kochankowie muszą się rozdzielić. Życie przyszykowało jednak dla nich jeszcze niejedną niespodziankę...

Paryż obiegają co raz to nowe pogłoski o genialnym przestępcy, Fantomasie (Jean Marais). Dziennikarz jednej z gazet, Fandor (również Jean Marais), chcąc wykorzystać to zainteresowanie, opisuje fikcyjny wywiad ze złoczyńcą. Rozwścieczony ośmieszającym go artykułem Fantomas porywa dziennikarza i każe mu sprostować kłamstwa. Gdy Fandor tego nie robi, Fantomas postanawia się na nim zemścić. Wykpiony zostaje też komisarz paryskiej policji, Juve (Louis de Funes). Od tej pory Fandor, jego narzeczona Helena (Mylene Demongeot) i zawzięty komisarz Juve nie spoczną, póki nie doprowadzą do schwytania kryminalisty.

Na Spitsbergenie badacze odkrywają zamarznięte ciało mężczyzny. Udaje się go odhibernować. Wtedy okazuje się, iż jest to dwudziestoparoletni Paul Fournier (Bernard Alane), który żył na przełomie XIX i XX w. W willi jego wnuczki oraz jej męża Huberta (Louis de Funès) naukowcy odtwarzają warunki sprzed 70 lat. Paul sądzi, że jest rok 1905, a rodzina nie wyprowadza go z błędu, co powoduje wiele zabawnych nieporozumień.

Po dwudziestu latach przerwy brytyjski zespół rockowy Strange Fruit zamierza wrócić na scenę. Grający na instrumentach klawiszowych Tony bierze sprawy w swoje ręce. Przekonuje pozostałych członków grupy, żeby znów razem wystąpili. Ci, biorąc pod uwagę, że od czasu rozpadu zespołu żaden z nich nie zrobił w swoim życiu nic sensownego, bez chwili wahania przystają na propozycję. Wizja sławy i rozentuzjazmowanego tłumu fanów rozwiewa wszelkie wątpliwości.Nominowana do dwóch Złotych Globów komedia o grupie starzejących się muzyków, którzy próbują wrócić na szczyt sławy. Jej twórcą jest wyróżniony nagrodą Emmy za telewizyjny obraz Historia Josephine Baker Brian Gibson (Tina, Pod presją). Autorami bezpretensjonalnego, pełnego humoru scenariusza są Dick Clement i Ian La Frenais, którzy pracowali wspólnie przy filmach The Commitments, Angielska robota czy Zabić Bono.

Współczesna opowieść o kopciuszku. Pewna nastolatka jest zmuszana przez macochę do wykonywania najcięższych prac domowych. Jedyną odskocznią od niewesołej rzeczywistości jest dla niej internetowa korespondencja z pewnym uroczym nieznajomym. Wkrótce nadarzy się okazja na poznanie osobiście tajemniczego chłopaka, gdyż zbliża się wielki szkolny bal maskowy...

Główny bohater, Cyrano de Bergerac, człowiek wyprzedzający swoje czasy, wzbudza zachwyty biegłością, z jaką posługuje się zarówno słowem, jak i szpadą. Jest jednak przekonany, że jego powierzchowność czyni go niegodnym olśniewającej Roxanne. Zamiast szczerze wyznać miłość przyjaciółce, milczy. Ta zaś, nieświadoma jego uczuć, zakochuje się w młodym żołnierzu Christianie.

Uciekając przed wymiarem sprawiedliwości Michael wsiada do odjeżdżającego pociągu. W przedziale transportowym mężczyzna odkrywa trumnę z niespodziewaną zawartością.

Marcelline zostaje przedstawiona asystentce reżysera, Nathalie. Okazuje się, że kobiety znają się z lat młodości, kiedy razem występowały w pewnym dramacie. Nathalie żali się Marcelline, że musiała porzucić aktorstwo dla swojej rodziny. Kobiety z podziwem patrzą jedna na drugą, gdyż każda z nich ma coś, czego nie ma następna. Nathalie widzi u Marcelline swoje niespełnione marzenia, aktorka natomiast zazdrości asystentce kochającej rodziny. To spotkanie rozpocznie serię zdarzeń, które przewrócą życie Marcelline do góry nogami.