Chihiro jest kapryśną, upartą dziesięcioletnią dziewczynką, która uważa, że cały świat powinien spełniać jej zachcianki. Gdy rodzice oznajmiają jej, że trzeba będzie wyprowadzić się z domu, Chihiro jest z tego powodu zła i nie myśli tego ukrywać. Zabrnąwszy w tajemniczą ślepą uliczkę, rodzina staje nagle przed ogromnym czerwonym domem, do którego wnętrza prowadzi niekończący się tunel, rozwarty jak ogromne usta. Wkrótce okazuje się, że Chihiro i jej rodzice wtargnęli do świata zamieszkanego przez starożytnych bogów i magiczne stworzenia, świata, którym rządzi demoniczna czarownica, okrutna Yubaba.

Wielką Rafę Koralową zamieszkują kolorowe rybki zwane błazenkami. Jedną z nich o imieniu Marlin spotyka tragedia. Drapieżna ryba pożera mu żonę - Coral i prawie wszystkie jajeczka ikry, z których miały młode błazenki. Ocalał jedynie jeden mały błazenek o imieniu Nemo, który staje się oczkiem w głowie Marlina. Gdy jednak nadopiekuńczy ojciec postanawia wysyłać go do szkoły, zdarza się kolejne nieszczęście: mały błazenek zostaje wyłowiony z oceanu przez nurka i trafia do akwarium w gabinecie dentystycznym w Sydney. Merlin, który boi się głębi oceanu, postanawia wyruszyć na ratunek synkowi. W jego wyprawie towarzyszy mu inna rybka - Dora, która jest straszliwą zapominalską.

Tytułowy bohater, Donnie, jest nastolatkiem, uważanym za niezrównoważonego psychicznie. Pewnej nocy ujrzał dziwną postać: człowieka-królika, który wywabił go z domu, przez co uratował chłopakowi życie. Podczas kolejnych "wizyt" królik wyjawia mu, że jest przybyszem z przyszłości i pragnie zapobiec pewnym zdarzeniom. W tym celu Donnie zostaje zobligowany do wykonania różnych przedziwnych, destrukcyjnych dla otoczenia zadań. Wraz z rozwojem akcji okazuje się jednak, że nakazy przybysza nie były bezpodstawne... Film porusza temat podróży w czasie, możliwości jego odwrócenia i zmiany wydarzeń oraz tajemnicy, jaką jest nasz umysł.

Film opowiada historię Edwarda Blooma (Albert Finney), chwalipięty, który zawsze wyolbrzymiał swoje dokonania i doświadczenia jako młody człowiek (grany przez Ewana McGregora), kiedy opuścił swoje miasteczko w Alabamie i podróżował dookoła świata, aby ostatecznie wrócić w rodzinne strony. Prawie każdy był oczarowany jego nieprawdopodobnymi historiami - każdy oprócz jego syna Willa (Billy Crudup), który właśnie wrócił do domu, aby zająć się umierającym na raka ojcem. Will stara się dowiedzieć jak najwięcej o swoim umierającym ojcu. Z opowieści rodzica i plotek słyszanych w okolicy próbuje stworzyć biografię ojca, która pełna jest baśniowych i mitycznych zdarzeń. Zbierając do kupy wszystkie te opowieści zaczyna rozumieć wielkie wyczyny i niepowodzenia ojca.

Niespełna 20-minutowy film, który stał się początkiem kina surrealistycznego. Obraz składa się z kilku luźnych scen, które nie pozostają ze sobą w żadnym konkretnym związku. Jedyną rzeczą, która je łączy jest chęć zaszokowania widza. Oglądamy zatem człowieka trzymającego na sznurku obciętą dłoń, zbliżenie rozcinanego brzytwą oka, czy dwa fortepiany, wewnątrz których znajdują się rozkładające ciała osłów.

Większość kolacji w domu Bucketów to cienki kapuśniak, którym mały Charlie z radością dzieli się ze swoją matką, ojcem i wszystkimi dziadkami. Ich dom jest mały, pochylony i niezbyt ładny, lecz z całą pewnością nie brakuje w nim miłości. Każdego wieczora, ostatnią rzeczą, jaką Charlie widzi przez swoje okno, jest wielka fabryka. Zasypia marząc o tym, co może być w środku. Od niemal piętnastu lat nikt nie widział, by z fabryki wychodził chociaż jeden robotnik, nikt też nie widział samego Willy'ego Wonka, choć - w tajemniczy sposób - fabryka nadal produkowała olbrzymie ilości czekolady, którą wysyłano do sklepów na całym świecie. Pewnego dnia Willy Wonka ogłosił ważną wiadomość. Otworzy bramy swojej fabryki i wyjawi "wszelkie swe tajemnice i czary" pięciu szczęśliwym dzieciom, które znajdą złote kupony, ukryte w opakowaniach pięciu losowo wybranych batoników czekoladowych Wonka.