Machina promocyjna ruszyła, ustawiono dekoracje, zatrudniono aktorów, ustalono termin rozpoczęcia zdjęć, producenci obliczają zyski, widzowie niecierpliwie czekają na premierę. Brakuje tylko pomysłu na film. Na planie filmowym Guido improwizuje, wspomina dzieciństwo, kochanki, postaci stworzone w poprzednich produkcjach. Rzeczywistość miesza się z marzeniami a przeszłość z wizją kolejnego filmu. Bohater "Osiem i pół" to w dużej mierze sam Fellini, którego po 6 pełnych i 3 krótkich metrażach (ten miał być „ósmym i pół”) ogarnął kryzys twórczy. Wydaje się, że reżyser podchodził jednak do tego z dystansem: przy obiektywie kamery miał umieścić kartkę z napisem: Pamiętaj, że to komedia.
Lata 40., przedmieścia Holywood. Po sąsiedzku z aktorami w Toon Town mieszkają rysunkowe postacie. Pewnego dnia zostaje zamordowany szef studia filmowego "Maroon Cartoons". Podejrzany staje się Królik Roger. Według policji chciał się on zemścić na producencie, który romansował z jego seksowną żoną, Jessicą. Roger prosi o pomoc detektywa Eddiego Valianta. Razem wpadają na trop intrygi, która może zniszczyć cały rysunkowy świat.
Ed Wood, reżyser, scenarzysta, producent i aktor, zyskał przez wszystkich krytyków USA dwuznaczną sławę najgorszego reżysera wszechczasów serią tandetnych horrorów i filmów science fiction zrealizowanych przede wszystkim w latach pięćdziesiątych. Były to na wpół amatorskie produkcje, zrealizowane za przysłowiowe psie pieniądze, z koszmarnymi dialogami, byle jakim aktorstwem i niezliczonymi błędami inscenizacyjnymi. Ed Wood jednak wcale nie był przegranym nieudacznikiem. Wręcz przeciwnie, jego nieprawdopodobny optymizm, witalność i inwencja pozwalały mu przez długie lata robić to, co chciał robić i pracować tak, jak to sobie wymarzył.
Ameryka, lata 20. XX wieku. Odnoszący sukcesy nowojorski dramatopisarz zostaje zaproszony do Hollywood. Podejmuje go szef wytwórni, zlecając napisanie scenariusza o walkach zapaśników. Barton jest rozczarowany zamówieniem, ale przystępuje do pracy. Wynajmuje pokój w obskurnym hotelu, w którym wszystko jest dziwaczne i podejrzane. W mało inspirującym otoczeniu, pozostawiony sam na sam z maszyną do pisania, popada w niemoc twórczą. Nie jest to jednak ostatnie z nieszczęść, które staną się jego udziałem.
Miłośnik komiksów i Elvisa Presleya - Clarence (Christian Slater) żyje z dnia na dzień czekając na wielką miłość. Gdy poznaje Alabamę (Patricia Arquette), od razu wie, że to jest to. Alabama jest dziewczyną na telefon, a jej alfons to wyjątkowo wredny typ. Clarence pragnąc uwolnić ukochaną od mrocznej przeszłości, rozprawia się z draniem, przy okazji zgarniając walizkę kokainy. Zakochani ruszają do Kalifornii, by upłynnić towar. Tymczasem ich tropem podąża już FBI i ludzie mafii pragnący odzyskać swoją kokainę.
Obiecujący scenarzysta, Ben Sanderson, z powodu alkoholizmu traci żonę i pracę. Wyjeżdża do Las Vegas, by zapić się na śmierć. Prowadząc samochód pod wpływem alkoholu, niemal doprowadza do tragicznego wypadku - prostytutka Sera ledwie uchodzi z życiem. Następnego dnia ich drogi znowu się krzyżują. Kobieta decyduje się na kontynuowanie znajomości, choć zdaje sobie sprawę, że związek jest z góry skazany na niepowodzenie. Kocha Bena takim, jaki jest, nie próbując go zmieniać.
Znany reżyser Pablo oraz jego siostra Tina są dość nietypowym rodzeństwem: on jest homoseksualistą, a Tina transseksualistą. Przypadek sprawi, że obydwoje zwiążą się z tym samym młodym, nieprzewidywalnym człowiekiem - pociągającym, ale niebezpiecznym Antonio (Antonio Banderas).
"Fakty i akty" to opowieść o pewnym niezwykłym przedsięwzięciu. Dochodzi bowiem w Białym Domu do ogromnego skandalu, w który wmieszany jest sam prezydent. Conrad Brean (Robert De Niro), doradca i wysoki urzędnik Białego Domu, którego zadaniem będzie zatuszowanie seksualnych wyczynów prezydenta w przededniu wyborów. Kiedy konieczne staje się odwrócenie uwagi mediów i opinii publicznej od tego wydarzenia, Brean wynajmuje hollywoodzkiego producenta Stanleya Motssa (Dustin Hoffman). Wspólne przedsięwzięcie tych manipulatorów to wywołanie wojny z... Albanią (dlaczego Albania?, a dlaczego nie - odpowiada Brean). W skład ekipy Motssa wchodzą najlepsi z najlepszych w branży hollywoodzkiej. Łączą oni siły z zespołem z otoczenia prezydenta i tworzą niesamowitą fikcyjną "wojnę". Niestety nie wszyscy będą chcieli uwierzyć w konflikt z odległą Albanią.
Jest to adaptacja powieści o ostatnich dniach życia słynnego reżysera "Frankensteina" i "Narzeczonej Frankensteina" - Jamesa Whale. Powieść jest spekulacją na temat tego okresu w życiu reżysera. 15 lat wcześniej opuścił Hollywood i odtąd żył z dala od wielkiego świata. Kolejny wylew zbliża go do śmierci i powoduje falę wspomnień z dzieciństwa, z czasów I wojny światowej, wspomnień o których starał się zapomnieć przez całe życie. Znany jako otwarty homoseksualista interesuje się muskularnym, ex-marine Clayem, który wykonuje u niego prace ogrodnicze. Niespodziewanie między mężczynami rodzi się coś na kształt przyjaźni, przy dezaprobacie długoletniej służącej Whale'a - Hanny. Film otrzymał Oscara za scenariusz oraz nominacje aktorskie dla Iana McKellena i Lynn Redgrave. Ta ostatnia została również uhoronowana nagrodą Złotego Globu.
Frances, która marzy o karierze aktorskiej, debiutuje w 1936 r., stając się sensacją sezonu. Podbija Broadway i sale kinowe. Piękna, utalentowana i inteligentna kobieta wdaje się w niszczący romans. Jego ceną jest częste zaglądanie do kieliszka i początki choroby alkoholowej. W latach 40. aktorka popada w konflikt z prawem, czego konsekwencją jest seria skandalizujących procesów. Rodzina Frances nie zamierza dłużej tolerować jej zachowania. Doprowadza do ubezwłasnowolnienia aktorki, a powodem staje się postępująca choroba psychiczna.
Jaś Fasola wybiera się na letni wypoczynek na południe Francji. Bardzo szybko podróż na słoneczną Rivierę zmienia się w pasmo niepowodzeń. Niekonwencjonalne podejście do spożywania owoców morza czy pomylenie taksówek to dla Jasia rzecz normalna. A w dodatku wplątuje się w porwanie nieletniej osoby, zwycięża hitlerowskie wojsko oraz prezentuje swój film (co nie było planowane) na gali w Cannes. Czy może być gorzej (śmieszniej)?
Hollywood, 1942 rok. Rząd USA naciska na urodzonego na Węgrzech reżysera Michaela Curtiza, który właśnie kończy zdjęcia do filmu „Casablanca”, aby uwypuklił propagandowe przesłanie filmu w celu skłonienia opinii publicznej do interwencji w wojnę europejską.