Ο συγγραφέας Ντον Μπέρναμ (Ρέι Μιλάντ), ένας μακροχρόνια αλκοολικός είναι νηφάλιος για 10 μέρες και δείχνει να έχει ξεπεράσει τη δύσκολη φάση της στέρησης. Στην πραγματικότητα όμως η λαχτάρα του για αλκοόλ τον έχει κυριέυσει. Ο Ντον ετοιμάζεται να φύγει από το Μανχάταν για να περάσει το σαββατοκύριακο με τον αδελφό του, Γουίκ (Φίλιπ Τέρρι) και με την κοπέλα του Έλεν (Τζέιν Γουάιμαν). Ένα Σαββατοκύριακο κατά τη διάρκεια του οποίου πρόκειται να βρεθεί αντιμέτωπος με όλους του τους φόβους και τις ανασφάλειες, μα πάνω από όλα να παλέψει ενάντια στο πάθος του για το αλκοόλ.
Λαμπερτον. Μικρη κωμοπολη στην Νοτια Καρολινα. Ο Τζέφρι, που επέστρεψε πρόσφατα στη γενέτειρά του, βρίσκει ένα κομμένο αφτί. Η αστυνομια ερευνα το μυστηριο, μεσα στο οποιο μπλεκεται και ο ιδιος μαζι με την κορη ενος αστυνομικου, την Σαντυ. Στην αλλη ακρη της πολης κατοικει η κολαση. Το ονομα της Φρανκ: βιαιος, διεστραμμενος, ναρκομανης, ψυχικα διαταραγμενος γκανγκστερ, ανθρωπομορφο τερας που λατρευει τον Ροι Ορμπινσον και βασανιζει με μεγαλη ευχαριστιση την ομορφη Ντοροθι, τραγουδιστρια σε ναιτ κλαμπ.
Ο Ροβεσπιέρος, μια ισχυρή φιγούρα στη γαλλική επανάσταση, αναζητά απεγνωσμένα το μαύρο βιβλίο του, μια λίστα μελλοθανάτων που προορίζονται για τη λαιμητόμο. Μετά τη δολοφονία αυτού που ο Ροβεσπιέρος ανέθεσε να ανακτήσει το βιβλίο, ο Τσαρλς Νταμπίνι παίρνει τη θέση του. Όμως, ο Τσαρλς είναι ένας πατριώτης σε μυστική αποστολή να βάλει τέλος στη τρομοκρατία του Ροβεσπιέρου. Ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του είναι λίγος και πρέπει να κινηθεί γρήγορα σ' ένα σκοτεινό Παρίσι που κυριαρχείται από συνωμοσίες, δολοπλοκίες και πισώπλατα μαχαιρώματα...
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, φαίνεται πως το αμφιλεγόμενο, ακραία προκλητικό φιλμ του Γουίλιαμ Φρίντκιν δεν θα χάσει την ικανότητά του να σοκάρει. Με αφορμή μια μυστηριώδη δολοφονία, η κάμερα του Φρίντκιν παρακολουθεί την καταβύθιση ενός αστυνομικού (ο Αλ Πατσίνο σε μία από τις δυσκολότερες μεταμορφώσεις της καριέρας του) στα underground γκέι στέκια της Νέας Υόρκης, όπου οι σκηνές οργίων και άγριου σαδομαζοχιστικού σεξ ωθούν τον ήρωα και μαζί τον θεατή σε μια αναθεώρηση των προσωπικών τους ορίων. Κάπου μεταξύ των κραυγών που το στιγμάτισαν ως ομοφοβικό, το «Ψωνιστήρι» βλέπεται πια ως μια αυθεντική μαρτυρία για την προ-AIDS γκέι κουλτούρα της Νέας Υόρκης, αλλά και ως ένα καθηλωτικό θρίλερ που αρνείται μέχρι τέλους οποιαδήποτε καθησυχαστική λύση.