Niespełna 20-minutowy film, który stał się początkiem kina surrealistycznego. Obraz składa się z kilku luźnych scen, które nie pozostają ze sobą w żadnym konkretnym związku. Jedyną rzeczą, która je łączy jest chęć zaszokowania widza. Oglądamy zatem człowieka trzymającego na sznurku obciętą dłoń, zbliżenie rozcinanego brzytwą oka, czy dwa fortepiany, wewnątrz których znajdują się rozkładające ciała osłów.

Ash i Linda odnajdują w leśnej chacie "Nekronomikon", pradawną księgę umarłych oprawioną w ludzką skórę i napisaną krwią. Wtargnięcie dwojga żywych rozsierdza duchy ciemności do tego stopnia, że zabijają Lindę. Ash próbuje się bronić, ale nie ma szans. Wraz z piłą tarczową, strzelbą i samochodem zostaje przeniesiony do 1318 r. Trafia w środek walki i zostaje wzięty do niewoli jako jeden z buntowników Henryka Czerwonego. Ma zakończyć życie w pieczarze, w której czai się niewyobrażalne zło. Jedną z obserwujących śmierć Asha jest piękna Sheila.