Kolejna adaptacja powieści "Wyspa Skarbów" Stevensona. Tym razem w wykonaniu Muppetów. Tak więc to one grają główne postaci, a zamiast typowego filmu płaszcza i szpady, otrzymujemy komedie muzyczną o piratach. Należy dodać, że humor jest bardzo bliski typowemu humorowi Muppetów.

Stateczny i odpowiedzialny Frank Baker jest przeciwieństwem swojego brata-lekkoducha i bałaganiarza. Lecz mimo tych różnic obaj mają wspólną cechę-miłość do fortepianu. Bracia występują w podrzędnych knajpach w duecie pod nazwą Baker Boys. Pewnego dnia decydują się zaangażować piosenkarkę. Przegląd kandydatek wypada żałośnie, do czasu, gdy pojawia się czarująca i piękna Susie, była panienka z agencji towarzyskiej.

Carlo Broschi, znany jako Farinelli, był operowym cudem swojej epoki. Anielski głos i delikatna uroda wprawiały kobiety w ekstazę. Szalały, gdy ciskał w publikę jedwabną chusteczką, którą ocierał pot. Potem chciały go uwieść. Nie miał nic przeciw zalotom, niestety - w decydującym momencie jego brat, Riccardo, kompozytor pozbawiony talentu, musiał doprowadzać dzieło do końca. Sławny, bogaty, uwielbiany. Był bodaj pierwszym idolem muzycznym wszech czasów. Czy był szczęśliwy? Poddany władzy brata, sprytnego menadżera jego sukcesów. Ale to mniej ważne. Sława może być niewolą. Dwadzieścia lat spędził na dworze króla Hiszpanii, Filipa V; co wieczór śpiewał mu te same cztery pieśni, za co dostawał astronomiczne honorarium.

Troy i Gabriela poznają się na balu sylwestrowym. Jedną z atrakcji przyjęcia jest konkurs karaoke, w którym chcąc nie chcąc startują, w duecie. Okazuje się, że chociaż śpiewanie nie jest ich pasją, oboje odnajdują w nim sporą przyjemność. Wymieniają się numerami telfonów, ale w ogólnym zamieszaniu tracą siebie z oczu. Noworoczny powrót do szkoły. Troy jest gwiazdą licealnej drużyny koszykówki, którą trenuje jego ojciec. W tym roku mają startować w zawodach o puchar stanu. Gabriela właśnie