Δώδεκα επεισόδια από τη ζωή της Νανά, κακοπληρωμένης πωλήτριας σε δισκάδικο, η οποία γίνεται πόρνη.
Η Λίλια είναι μόλις 16 ετών και ζει σε μια εξαθλιωμένη περιοχή της Εσθονίας, εγκαταλειμμένη από την μητέρα της που έφυγε για την Αμερική. Μοναδικός της φίλος ο Βολόντια, παραδομένος όπως κι αυτή στα ναρκωτικά. Όταν γνωρίσει τον Αντρέι, η Λίλια θα πιστέψει ότι ανοίγεται μπροστά της μια καλύτερη ζωή. Αντιθέτως, παγιδεύεται στην πορνεία.
Ο 18χρονος Νιλ, αφού σε ηλικία 8 ετών είχε σχέσεις με τον προπονητή της ομάδας του μπέιζμπολ, έρχεται στη Νέα Υόρκη σε αναζήτηση αντρών που επαναλαμβάνουν τελετουργικά τον αρχικό βιασμό. Ο συνομήλικός του Μπράιαν, έχοντας ένα κενό μνήμης για κάτι που του συνέβη παιδί, πιστεύει ότι απήχθη από εξωγήινους. Οι πορείες των δύο νεαρών αναπόφευκτα θα διασταυρωθούν. Ιδιαίτερης θεματολογίας ταινία, που ωστόσο θεωρείται η πιο "ανοιχτή" στο κοινό από τη φιλμογραφία του σκηνοθέτη.
H αληθινή ιστορία της διαβόητης κατά συρροή δολοφόνου Aϊλίν Γουόρνος, μιας Αμερικανίδας ιερόδουλης που έσπειρε τον τρόμο στους αυτοκινητόδρομους της Φλόριντα, προκαλώντας το θάνατο έξι τουλάχιστον αντρών.
Σε μια διαδρομή προς το παρελθόν του, ο πρωταγωνιστής Μάικ (Ρίβερ Φίνιξ /Στάσου Πλάι μου, Η Ακτή του Κουνουπιού), μια μελαγχολική ανδρική πόρνη του Πόρτλαντ, με ναρκοληπτικές κρίσεις, αναζητά τα ίχνη της μητέρας του. Τυλιγμένος σε μια ονειρική αιθαλομίχλη, ο ευαίσθητος Μάικ παράλληλα γυρεύει το αγκάλιασμα και από τον φίλο του, τον Σκότ (Κιάνου Ρίβς /Speed, The Matrix). Έναν συνάδελφο στο πεζοδρόμιο, που παρότι είναι κληρονόμος μεγάλης περιουσίας και γιος δημάρχου, παρακάμπτει για τους δικούς του λόγους, την όποια συναισθηματική δέσμευση και ζει κι αυτός το ίδιο περιθωριακά. Το Δικό μου Άϊνταχο είναι ατμοσφαιρικά γυρισμένο, ενώ το σενάριο του Βαν Σάντ, δημιουργεί την αίσθηση στο θεατή, ότι όντως συμμετέχει σε μια απελευθερωτική, υπαρξιακή οδύσσεια. Υπάρχει στο πρώτο μέρος, μια πρωτότυπη χρήση του κλασσικού κειμένου του Σαιξπηρικού Ερρίκου Δ’, με διαλόγους και ύφος, να αποδίδονται αρκετά θεατρικά.
O Φασμπίντερ εντάσσει τη «Λόλα» σε μία ειδικότερη τριλογία για τη Δυτική Γερμανία. H ταινία έχει την ένδειξη BDR 3, όπου τα αρχικά παραπέμπουν στο σύμβολο της Δυτικής Γερμανίας, ενώ η «Λόλα» κλείνει την τριλογία, στην οποία προηγήθηκαν «O γάμος της Μαρίας Μπράουν» και «H νοσταλγία της Βερόνικας Φος». Βλέποντας τη «Λόλα» με μία άλλη ματιά, είναι μια νέα εκδοχή του «Γαλάζιου άγγελου» του Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ. Σε εκείνη την ταινία το περιβάλλον ήταν ένα καμπαρέ και η ηρωίδα μια αρτίστα, η Μάρλεν Ντίτριχ, που γοητεύει τον ανίδεο καθηγητή. Εδώ, η Λόλα είναι ξεκάθαρα μια πόρνη και το περιβάλλον της ένα μπορντέλο, ενώ το «θύμα» της, ένας άντρας με αυστηρές ηθικές αξίες. Θα αναγκαστεί όμως να υποκύψει και να τις αποποιηθεί.
Ένας έφηβος προσπαθεί να περάσει καλά το Σαββατοκύριακο που φεύγουν οι γονείς του από το σπίτι, αλλά γρήγορα θα χάσει τον έλεγχο.
Ο Μάικ Κένταλ, ένας αλκοολικός πρώην αστυνομικός, βρίσκει το πτώμα μιας νεαρής γυναίκας. Μέσω μιας πράξης αυτό-εξιλέωσης, ορκίζεται να βρει τον δολοφόνο, αλλά δίχως να το θέλει βάζει σε κίνδυνο την οικογένεια του και τον καλύτερο του φίλο, και μπλέκει με μια σειρά από σκοτεινούς χαρακτήρες κατά την αναζήτηση του......