"Withnail i ja" portretuje ostatnie wspólne szaleństwa dwóch przyjaciół, niespełnionych młodych aktorów pod koniec 1969 roku. Withnail (Richard E.Grant) i Ja (Paul McGann, który gra alter ego reżysera Bruce'a Robinsona) odkrywają pewnego poranka, że do końca szaleńczej dekady lat sześćdziesiątych zostało tylko 90 dni. Połączeni biedą i marzeniami o sławie dzielą nędzne mieszkanie, a ich codzienna dieta składa się z alkoholu, LSD i marihuany. Spłukani i zagubieni w miejskiej dżungli postanawiają wyruszyć na wieś i spędzić oczyszczający wewnętrznie weekend w prymitywnej chacie ekscentrycznego Monty'ego (Richard Griffith), wuja Withnaila. Od samego początku pobytu wszytko układa się nie tak jak zaplanowano, i choć ich marzenia o idyllicznym ustroniu nie spełnią się, będzie to niezapomniany pobyt, zwłaszcza po niezapowiedzianym przyjeździe Monty'ego.

Victoria Grant, śpiewaczka posiadająca niesamowity, kilkuoktawowy sopran, mieszka w Paryżu. Nie ma pracy, nie ma pieniędzy, nie ma jak zaspokoić głodu. Pewnego dnia spotyka Toddy'ego, uprzejmego człowieka związanego z paryską rozrywką. Mężczyzna ofiaruje Victorii schronienie oraz wymyśla sposób na uczynienie z sopranistki gwiazdy. Victoria ma udawać mężczyznę, który przebiera się za kobietę.

Film opowiada perypetie młodej oddanej Bogu Mary, która dowiaduje się, że jej chłopak jest gejem. Postanawia mu pomóc nawet za cenę swego dziewictwa. Jednak pomoc okazuje się nieskuteczna, a dodatkowo pojawiają się pewne komplikacje. Dla Mary przychodzi trudny okres, podczas którego przekona się, kim są jej prawdziwi przyjaciele, a rzeczy nie zawsze są tym, czym wydają się być.