1947 rok, dowódca UPA postanawia zbuntować innych więźniów. Razem planują ucieczkę z obozu jenieckiego, gdzie wszyscy przechodzą piekło.
To opowieść o krwawych i bezlitosnych konfliktach polsko-kozackich w XVI-XVII wieku. Bohaterem jest ataman kozacki wzniecający powstanie na Siczy Zaporoskiej, która rusza przeciwko wrogom, zaciekle walczy z okrutnymi Polakami i broni wiary prawosławnej. Znamienny jest fakt, że reżyser głosi ideę jedności narodu, tezę, że Kozacy, a więc i Ukraińcy, to Rosjanie, którzy powinni zjednoczyć się pod wspólnym berłem.