Ed Wood, reżyser, scenarzysta, producent i aktor, zyskał przez wszystkich krytyków USA dwuznaczną sławę najgorszego reżysera wszechczasów serią tandetnych horrorów i filmów science fiction zrealizowanych przede wszystkim w latach pięćdziesiątych. Były to na wpół amatorskie produkcje, zrealizowane za przysłowiowe psie pieniądze, z koszmarnymi dialogami, byle jakim aktorstwem i niezliczonymi błędami inscenizacyjnymi. Ed Wood jednak wcale nie był przegranym nieudacznikiem. Wręcz przeciwnie, jego nieprawdopodobny optymizm, witalność i inwencja pozwalały mu przez długie lata robić to, co chciał robić i pracować tak, jak to sobie wymarzył.

Pierwszy epizod filmu "Miłość dwudziestolatków", złożonego z pięciu epizodów zrealizowanych przez François Truffaut (Francja), Renzo Rossellini (Włochy), Marcel Ophüls (Niemcy), Andrzej Wajda (Polska), Shintaro Ishihhara (Japonia). "Pokazuję bohaterów, którzy chcą wejść do społeczeństwa. Kiedy byłem młodym chłopcem, spotkałem się z dziewczynami, które powtarzały slogan Gide'a: "Rodziny, nienawidzę was", ale mnie rozśmieszało, ponieważ w dziewięciu przypadkach na dziesięć ich rodzice byli uroczy i ich zaprosiny wprawiały mnie w zachwyt" François Truffaut

Są lata 50., profesor Vivian Bell przyjeżdża do Nevady, aby wziąć rozwód. Jest niezadowolona ze swojego małżeństwa i czuje się źle na ranchu, na którym się zatrzymała. Zaczyna czuć narastające przyciąganie do Cay Rivers, pewnej siebie lesbijki i córki właściciela rancha. Emocje uwolnione przez ich rozwijajacą się intymność i wątpliwości Vivian co do jej uczuć do Cay mieszają się z górskim krajobrazem oraz piosenkami country.

Akcja filmu rozgrywa się podczas letnich regat wioślarskich i skupia się na miłosnych perypetiach grupki nastolatków u progu dorosłości. Odkąd związek Achima z jego dziewczyną stał się bardziej poważny, Tobi czuje się coraz bardziej pomijany i zdezorientowany. Z każdym następnym aktem bohaterowie nieuchronnie zmierzają do konfrontacji równie zaciekłej i wyzwalającej jak sama letnia burza.

Niełatwo młodej dziewczynie żyć zgodnie z tradycjami jej hinduskiej rodziny we współczesnym Londynie. Rodzicom trudno zaakceptować marzenia i dążenia tak inne od ich wyobrażeń o tym, co przystoi Hindusce. Zwłaszcza, kiedy córka nie potrafi ugotować tradycyjnego dania, za to podkręcanie piłki jak Beckham ma opanowane do perfekcji. Sympatyczna komedia, w której podziwiać można między innymi fantastyczne wykopy młodziutkiej Keiry Knightley.