Το χρονικό των τεσσάρων πρώτων ημερών της ανταρσίας των ναυτών του ομώνυμου θωρηκτού στην Οδησσό, το 1905, την εποχή του Ρωσο-ιαπωνικού πολέμου. Η ταινία μάχονταν στα ταμεία της Σοβιετικής Ένωσης με τον Ρομπέν των Δασών, μια αμερικανική ταινία με τον Douglas Fairbanks. Οι αρχές έλπιζαν σε επικράτηση του Ποτέμκιν, κυρίως για να εδραιωθεί ο ντόπιος κινηματογράφος στην μετά-επαναστατική Ρωσία. Καθόλου τυχαία, ο Λένιν είχε ονομάσει την τέχνη αυτή ως την σημαντικότερη για τον κομουνισμό. Εντέλει, επικράτησε ο Ρομπέν, με μικρή διαφορά. Μια ιστορική στιγμή για τον ρωσικό και τον παγκόσμιο κινηματογράφο. Η σκηνή των σκαλοπατιών της Οδησσού παραμένει ένα θαύμα τεχνικής μοντάζ και σκηνοθεσίας έχει αναπαραχθεί πολλάκις. Μάλιστα, αρχικά η σκηνή δεν βρίσκονταν στο σενάριο, αλλά ο Eisenstein την προσάρμοσε.
Αυτό το ντοκιμαντέρ εξετάζει πώς και γιατί χιλιάδες απλοί Γερμανοί διέπραξαν μαζικές ως μέλη των ναζιστικών αστυνομικών ταγμάτων στη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.
Ένας αφηγητής, τον οποίο δεν βλέπουμε ποτέ, συναντιέται κατά παράδοξο τρόπο με ένα Γάλλο διπλωμάτη του 18ου αιώνα και διασχίζουν μαζί το Μουσείο του Ερμιτάζ, δηλαδή τα πάλαι ποτέ Χειμερινά Ανάκτορα της Πετρούπολης, στις αίθουσες του οποίου αναβιώνουν 300 χρόνια ρωσικής Ιστορίας, από τον Μέγα Πέτρο μέχρι την πτώση της δυναστείας των Ρομανόφ. Στοχασμός πάνω στη μνήμη, το χρόνο, την Ιστορία και τη σχέση της Ρωσίας με την Ευρώπη κατά την τσαρική περίοδο.
Η ταινία αφηγείται: Τη ζωή του Τζον "Τζακ" Σάιλας Ριντ (Γουόρεν Μπίτι), ενός Αμερικανού δημοσιογράφου κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Τη γνωριμία και τη σχέση του με τη Λουίζ Μπράιαντ (Ντάιαν Κίτον), μια παντρεμένη γυναίκα με προοδευτικές και φιλελεύθερες ιδέες, που αφήνει το σύζυγό της για εκείνον και γίνεται εκπρόσωπος του γυναικείου φεμινισμού στην Αμερική της δεκαετίας του 1910. Τη διαμονή του ζευγαριού στο Γκρίνουιτς Βίλαντζ της Νέας Υόρκης, όαση της ελεύθερίας έκφρασης και των ηθών για τη συντηρητική αμερικανική κοινωνία των αρχών του αιώνα. Τη γνωριμία και τη σχέση του ζευγαριού με μεγάλες προσωπικότητες της εποχής όπως ο δραματουργός Ευγένιος Ο'Νιλ (Τζακ Νίκολσον), η φεμινίστρια Έμμα Γκόλντμαν (Μορίν Στέιπλετον) και ο συγγραφέας Μαξ Ίστμαν (Έντουαρντ Χέρμαν). Καθώς και την πολιτική τους διαμάχη, πάνω στο θέμα του πολέμου και της εργασίας με την κυβέρνηση Γουίλσον, η οποία τους οδήγησε στη Ρωσία του 1917 και την Οκτωβριανή Επανάσταση.
Η ταινία εμπνέεται από την αξέχαστη αληθινή ιστορία του K-141 KURSK, ενός ρωσικού πυρηνικού υποβρυχίου που βυθίστηκε στον πυθμένα της θάλασσας του Μπάρεντς, τον Αύγουστο του 2000. Επρόκειτο για μια απλή ναυτική άσκηση που όμως είχε τραγική κατάληξη, με τη ρωσική κυβέρνηση να αρνείται – για πέντε μέρες – τη βοήθεια από τις ξένες κυβερνήσεις, προτού τελικά συμφωνήσει να δεχθεί τη συνδρομή της βρετανικής και της νορβηγικής κυβέρνησης.
To 1943 Γερμανικά στρατεύματα ανακαλύπτουν στο δάσος του Κατίν ένα φρικιαστικό μυστικό. Τους μαζικούς τάφους 20,000 αξιωματικών που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ. Κανείς δεν αναλάμβανε την ευθύνη για το αίμα που χύθηκε. Οι Γερμανοί κατηγορούσαν τους Σοβιετικούς. Η Σοβιετική Ένωση από την πλευρά της αρνήθηκε κάθε ανάμειξη και απέδιδε την ευθύνη στους Γερμανούς.
Ο Χάρι Πάλμερ είναι επικεφαλής μιας ιδιωτικής εταιρίας ερευνών με έδρα τη Μόσχα. Οι συνεργάτες του είναι οι Νικολάι "Νικ" Πέτρωφ (Τζέισον Κόνερι), ο πρώην πράκτορας της CIA Κρεγκ (Μάικλ Σαράτζιν) και ο πρώην Συνταγματάρχης της KGB Γκράντσκι (Λεβ Πριγκούνωφ). Προσλαμβάνονται να βρουν 1000 γραμμάρια πλουτωνίου που κλάπηκε από τη Ρωσική κυβέρνηση, αν και δεν γνωρίζουν την ταυτότητα του πελάτη τους.