Pani Park to była nauczycielka, która jest schorowana i porusza się na wózku inwalidzkim. W pustym domu położonym nad brzegiem morza, pomaga jej dawna uczennica Mi-ja , która po śmierci swojej matki została przygarnięta przez panią Park. Kobiety zaczynają się szykować do wizyty byłych uczniów Pani Park. Zjawia się Se-ho wraz z narzeczoną Eun-young , buntowniczy Myung-ho i sympatyczny, utykający na nogę Dal-bong , seksowna Sun-hee oraz nieśmiały, zamknięty w sobie Jung-won . Powitaniom nie ma konca, wszyscy wspominają szkolne czasy. Jednak w miarę upływu czasu, klimat staje się nieprzyjemny i kłopotliwy. Okazuje się, że Pani Park nie była dobrą nauczycielką, a jej uczniowie nie przybyli tylko w odwiedziny.

Franco Arno to niewidomy były reporter, który mieszka ze swą siostrzenicą i utrzymuje się z tworzenia krzyżówek. Pewnej nocy spacerując po ulicy przed instytutem medycznym, gdzie prowadzone są eksperymenty genetyczne, podsłuchuje dziwną rozmowę dwóch mężczyzn, siedzących w zaparkowanym samochodzie. Tej samej nocy ktoś włamuje się do instytutu, ogłuszając strażnika. Następnego dnia z kolei w dziwnym wypadku ginie jeden z rozmówców, których podsłuchał Arno. Wraz z dziennikarzem Carlo Giordanim decyduje się on więc na podjęcie śledztwa.

Spokojny irlandzki farmer w średnim wieku w brutalny sposób mści się na ludziach, którzy napadli i zamordowali jego matkę.

Nafas jest dziennikarką, która urodziła się w Afganistanie, ale jeszcze jako dziecko wyjechała z rodzicami z kraju i zamieszkała w Kanadzie. Jej siostra nie miała tyle szczęścia. Jako dziecko straciła nogi w wyniku eksplozji miny i pozostała w Afganistanie. Wiele lat później Nafas otrzymuje list od swojej siostry, w którym pisze ona, iż zamierza popełnić samobójstwo. Dziennikarka postanawia więc wrócić do opanowanego przez Talibów Afganistanu i powstrzymać siostrę przed dokonaniem samobójstwa.

Osadzony w okresie Święta Dziękczynienia slaher o braciach bliźniakach, z których jeden jest wyrachowanym psychopatą, drugi zaś bezwolną ofiarą jego knowań.

Francja, XV wiek. Alaric de Marnac (Paul Naschy) i jego kochanka Mabille de Lancre (Helga Line) zostają straceni za uprawianie czarnej magii. Ich ciała zostają pogrzebane gdzie indziej, niż głowy. 400 lat później potomek rodu de Marnac, Hugo (również Paul Naschy) bierze dla zabawy udział w seansie spirytystycznym. Niespodziewanie medium, Madame Irinie (Elsa Zabala) udaje się przywołać ducha Alarica de Marnaca. Ten wzywa swego potomka do ponownego połączenia jego głowy i reszty ciała. Zaintrygowany Hugo wraz z trójką przyjaciół jedzie do domu na północy Francji, który jego ojciec zbudował na ziemiach należących do rodu.

W mieście dochodzi do serii brutalnych morderstw, ofiary łączy wykonywany zawód, wszystkie pracują jako tancerki erotyczne.

W klinice psychiatrycznej dla bogatych kobiet dochodzi do serii morderstw, za którymi stoi zamaskowany mężczyzna. Policja decyduje się zastawić na niego pułapkę, ale to dopiero początek serii krwawych wydarzeń...

Ekscentryczny artysta-malarz jest skrytykowany przez znanego krytyka, że nie ma wyczucia koloru. Zaczyna wiec malować nowe obrazy używając własnej krwi. Wkrótce jest osłabiony i musi szukać innych źródeł krwi, aby kontynuować swoje malowanie.