Rok 1969. Malcolm Sayer rozpoczyna pracę w szpitalu Mount Carmel. Zaintrygowany grupą pacjentów cierpiących na katatonię, odkrywa, że objawy choroby są zbliżone do symptomów schorzenia Parkinsona. Postanawia wypróbować na nich eksperymentalny lek. Pierwszym, który przechodzi kontrowersyjną terapię jest Leonard Lowe, chory od 25 lat. Odzyskuje z czasem świadomość, może poruszać się i mówić. Między obu mężczyznami nawiązuje się nić porozumienia, stają się przyjaciółmi. Sayer podaje lek pozostałym pacjentom. W czasie wycieczki po Nowym Jorku Leonard zakochuje się w Pauli. Umawiają się na spacer, ale personel szpitala odmawia mu prawa wyjścia. Leonard wpada w złość i zostaje umieszczony na oddziale zamkniętym. Objawy choroby powracają...

Mężczyzna cierpiący na poważną depresję kontaktuje się ze do swoim terapeutą, aby umówić się na pilną sesję. Okazuje się jednak, że nie jest jedynym, który potrzebuje pomocy.

Trzynastoletnia Tracy (Evan Rachel Wood) jest wzorową uczennicą, która nie sprawia żadnych kłopotów wychowawczych. Wszystko zmienia się od momentu, kiedy dziewczyna zaprzyjaźnia się z Evie (Nikki Reed), najbardziej popularną i najładniejszą dziewczyną w szkole. Evie pokazuje Tracy świat narkotyków i lekkomyślnego nastoletniego buntu. Zmiana środowiska oraz stylu życia wywołuje szereg konfliktów pomiędzy Tracy a jej matką, nauczycielami i starymi przyjaciółmi.

Joan Allen wciela się w rolę Terry - żony i matki czterech córek, która niespodziewanie zostaje opuszczona przez męża. Swój gniew i frustrację topi w alkoholu, gdy pewnego dnia zakwita przyjaźń pomiędzy nią a sąsiadem (Kevin Costner). Denny, dawna gwiazda baseballu, a obecnie DJ radiowy staje się najpierw wspaniałym kumplem do picia, a następnie ich zażyłość przeradza się w coś więcej. Jak jednak Danny poradzi sobie z pięcioma kobietami, które dobrze wiedzą czego chcą? Czy Terry znajdzie lekarstwo na swoją złość?

Wypadku samochodowy ginie syn Brooke (Teri Polo). Życie kobiety przewraca się do góry nogami. Brooke wprowadza się w poczucie winy, odsuwa się od rodziny, uzależnia się od leków i alkoholu. Brooke zarówno w pracy jak i w domu zaczyna zachowywać się w niezrozumiały sposób. Zapomina przy tym, że młodsza córka i mąż nadal ją potrzebują. Pewnego dnia kobieta zostaje porwana dla okupu. To wydarzenie sprawia, że Brooke otrząsa się z marazmu i zaczyna rozumieć, że jedynym ratunkiem dla niej jest przejęcie kontroli nad swoim życiem. Nie wie jeszcze, że za porwaniem stoi jej mąż i jego najlepszy przyjaciel.