Lato 1998 roku, Kabul okupowany przez talibów. Atiq i Mussarat są konserwatywnym małżeństwem bardzo przywiązanym do afgańskich tradycji. Mężczyzna pracuje jako strażnik w zakładzie karnym dla kobiet, tymczasem kobieta walczy z poważną chorobą. Chce zachować siłę do samego końca. Zunaira i Mohsen są ich przeciwieństwem. Pod nowymi rządami stracili satysfakcjonującą i dobrze płatną pracę i teraz z trudem wiążą koniec z końcem. Aby zdobyć pieniądze na jedzenie, muszą sprzedać swoje rzeczy. Mimo to usiłują pozostać wierni nowoczesnym wartościom. Wkrótce losy tych par nieoczekiwanie się splatają... Opowieść o piekle zniewolenia i opresyjnych rządach.

Lena jest w siódmym miesiącu ciąży i jest zdecydowana sprzedać dziecko, które nosi w brzuchu. Ermanno zgadza się udawać ojca dziecka. Ermanno i Lena to dwoje nieznajomych, którym przyszło udawać na zewnątrz parę i żyć wspólnie do rozwiązania. Jednak żyjąc obok siebie zaczynają stawać się tymi, których tylko udawali.

15-letnia Leigh jest gimnastyczką skupioną na swoich pierwszych zawodach w kadrze. Życie dziewczyny wywraca się jednak do góry nogami, gdy jej starszy przyrodni brat Joe, o którego istnieniu nie wiedziała, zaczyna mieszkać z nią i jej ojcem. Kiedy Leigh traci swoją pewność siebie w sporcie, zaczyna wchodzić ze swoim bratem do podziemnego przestępczego świata. Znajduje tam emocje i uwagę, których rozpaczliwie potrzebowała. Nagle nastolatka jest rozdarta między swoimi gimnastycznymi marzeniami a pełną ekscytacji nową rzeczywistością…

Powroty w rodzinne strony nie zawsze bywają łatwe. Tak jest w przypadku wychowanej we Francji Selmy, która postanawia wrócić do Tunezji, aby otworzyć gabinet psychoanalityczny. Na miejscu okazuje się jednak, że nie tylko nikt tam na nią nie czeka, ale jej zawód i styl życia nawet najbliższym krewnym wydają się cokolwiek podejrzane. Kulturowe różnice generują serię pomyłek i nieporozumień, które debiutująca reżyserka Manele Labidi ze swadą rozbraja humorem.

Myriam (Leila Bekhti) postanawia wrócić do pracy w kancelarii adwokackiej. Jej mąż, Paul (Antoine Reinartz), najpierw jest sceptycznie nastawiony do tego pomysłu, ale w końcu się zgadza. Zaczynają więc szukać niani, której mogliby powierzyć dwójkę swoich dzieci, Milę (Assya Da Silva) i małego Adama. Louise (Karin Viard), sympatyczna pani w średnim wieku, od razu robi na parze dobre wrażenie i szybko zostaje zatrudniona. Początkowo wszystko dobrze się układa i młodzi rodzice są zachwyceni więzią, jaką kobieta nawiązała z ich pociechami. Z biegiem czasu jednak zachowanie opiekunki zaczyna budzić ich niepokój. Zdają sobie sprawę, że syn i córka wolą towarzystwo niani niż własnych rodziców. Louise staje się coraz bardziej zaborcza, a małżonkowie odkrywają, że nie mają pojęcia, kogo właściwie wpuścili pod swój dach. Adaptacja bestsellera autorstwa Leili Slimani.

Jedenastoletnia Amy czeka z matką, Mariam, i młodszym bratem na powrót ojca z Senegalu. Amy jest zauroczona szkolnym zespołem tanecznym, do którego należy jej niesforna sąsiadka Angelica. Zachowanie zespołu kontrastuje z tradycyjnymi wartościami wyznawanymi przez Mariam. Początkowo odrzucona przez koleżanki Amy, która nade wszystko pragnie wyrwać się z dysfunkcyjnego rodzinnego środowiska, zaczyna odkrywać swoją rozkwitającą kobiecość. Namawia tancerki na zmysłowy układ, rozbudzając przy okazji ich nadzieje na zwycięstwo w lokalnym konkursie.

Od trzydziestu lat mieszkające we Francji siostry Zorah, Nohra i Djamila żyją w nadziei na odnalezienie brata Rhedy, porwanego przez ojca i wywiezionego do Algierii. Ich relacje zostają zachwiane, gdy Zorah, najstarsza siostra, postanawia napisać sztukę opartą na traumatycznych wydarzeniach z dzieciństwa. Gdy dowiadują się, że ojciec umiera, siostry postanawiają pojechać do Algierii, by ustalić, gdzie jest ich brat. Przed wyjazdem muszą odłożyć na bok dzielące je różnice.