Pod koniec szalonych lat dwudziestych, w czasach prohibicji, początku ery swingu i kulminacji wojen gangsterskich dwaj bezrobotni muzycy, Jerry i Joe, są przypadkowo świadkami porachunków kryminalnych w dniu świętego Walentego. Wiedzą za dużo, więc nie pozostaje im nic innego, jak zwiać najdalej, jak to możliwe. Jedynym ratunkiem okazuje się ucieczka z Chicago na Florydę i to w kobiecym przebraniu. Teraz już jako Daphne i Josephine na chwilę przed odjazdem pociągu trafiają do żeńskiego zespołu jazzowego, udającego się na koncerty do Miami.

Znerwicowany, gadatliwy intelektualista Isaac rozwiódł się właśnie z żoną, Jill. Jego frustrację powiększa fakt, że była małżonka rzuciła go dla kobiety. Na domiar złego Jill pisze autobiografię, w której ze szczegółami opowiada o nieudanym małżeństwie. Isaac stara się podtrzymywać romans z 17-letnią Tracy, ale ich związek nie ma przyszłości. Mężczyzna uświadamia sobie ten fakt, gdy spotyka kobietę znacznie bliższą mu wiekiem i poziomem intelektualnym.

Pierwszy epizod filmu "Miłość dwudziestolatków", złożonego z pięciu epizodów zrealizowanych przez François Truffaut (Francja), Renzo Rossellini (Włochy), Marcel Ophüls (Niemcy), Andrzej Wajda (Polska), Shintaro Ishihhara (Japonia). "Pokazuję bohaterów, którzy chcą wejść do społeczeństwa. Kiedy byłem młodym chłopcem, spotkałem się z dziewczynami, które powtarzały slogan Gide'a: "Rodziny, nienawidzę was", ale mnie rozśmieszało, ponieważ w dziewięciu przypadkach na dziesięć ich rodzice byli uroczy i ich zaprosiny wprawiały mnie w zachwyt" François Truffaut