ალმადოვარის რიგით მეოთხე ფილმი, რომელიც თავად რეჟისორმა მიუძღვნა იტალიურ ნეორეალიზმს.
აფროდიტა, სიყვარულის და სილამაზის ქალღმერთი, ტულა პორტოკალოსის მიმართ არ არის კეთილგანწყობილი. ის უკვე 30 წელს გადასცდა და ჯერ კიდევ გაუთხოვარია. სათვალეებში და მოუვლელი თმით, ის კლიენტებს ემსახურება თავისი მრავალრიცხოვანი ნათესავების საოჯახო რესტორანში და გაქცევას ნატრობს ყველა ამ დეიდებისგან, ბიძიებისგან და ბებიებისგან.
სექტემბრის თბილ საღამოს კოლეჯის მასწავლებელი ეტან ლერნერი, თავის ცოლთან და გოგონასთან ერთად სოლო კონცერტზე არიან. მათი 10 წლის ბიჭი ვიოლანჩელზე უკრავს. უკანა გზაზე ყველანი ბენზინ გასამართ სადგურზე ჩერდებიან, რომელიც აკრძალულ გზასთანაა. ბიჭი მოულოდნელად უჩინარდება.
კარატეს მასწავლებელი მიაგი ტოვებს ლოს-ანჯელესს და მიემგზავრება ოკინავაში, რათა იცხოვროს მომაკვდავ მამასთან. დანიელი მას თან ახლავს მოგზაურობაში. იქ მიაგი ხვდება თავის ძველ მტერს, დანიელი კი ახალს აკეთებს...