Ekranizacja sztuki teatralnej "Kto sieje wiatr", inspirowanej przez tzw. małpi proces z 1925 roku. Młody nauczyciel w konserwatywnym miasteczku na południu Stanów Zjednoczonych, gdzie zasady postępowania wyznacza Biblia, zostaje postawiony przed sądem za nauczanie teorii Darwina. Jego obrony podejmuje się znany prawnik Henry Drummond, zaś oskarżycielem zostaje chrześcijański fundamentalista Matthew Harrison Brady. Rozpoczyna się proces, który zburzy spokój nie tylko miasteczka, w którym się rozgrywa, ale i całego kraju.

Joe Buck, młody chłopak z Teksasu, naczytał się o wymagających kobietach ze Wschodniego Wybrzeża. Myślenie nie jest jego mocną stroną, więc pakuje się i bez większych namysłów wyjeżdża do Nowego Jorku. Bierze oczywiście duży czarny kapelusz, do ręki radio tranzystorowe i chce podbić NY. Po pierwszej mało udanej próbie zarobkowania (musi sam zapłacić widząc płaczącą kobietę), chce znaleźć agenta, ten oszukuje go i okrada. W końcu jednak obaj się zaprzyjaźniają, a Joe zaczyna "zarabiać".

Mieszkający w Ontario Fiona (Julie Christie) i Grant (Gordon Pinsent) są małżeństwem od ponad 40 lat. I właśnie w chwili, gdy ich życia powoli już gasną, dowiadują się, że zła pamięć Fiony nie jest chwilową niesprawnością lecz chorobą Alzheimera. Gdy pewnego dnia kobieta gubi się, i zostaje odnaleziona dopiero po kilku dniach, podejmują oni decyzję o konieczności oddania jej do domu starców. Po raz pierwszy, w ciągu pięćdziesięciu lat wspólnego życia, zostają zmuszeni do długiej rozłąki, gdyż regulamin domu pomocy społecznej, przez pierwsze 30 dni pobytu pacjenta w placówce, nie zezwala na żadne odwiedziny, gdyż jest to czas przystosowywania się podopiecznego do nowego otoczenia. Kiedy wreszcie Grant odwiedza Fionę, jest zdruzgotany odkryciem, iż jego żona, nie tylko go już nie pamięta, ale na dodatek, przeniosła swoje uczucia na innego mężczyznę, którym jest Aubrey (Michael Murphy), niemy, przykuty do wózka inwalidzkiego pensjonariusz tego samego domu starców.

Ron Kovic urodził się 4 lipca 1946 roku w dniu Święta Niepodległości Stanów Zjednoczonych. Bohater od dziecka marzył o służbie wojskowej, która jawi mu się jako wielka przygoda. Po wybuchu konfliktu w Wietnamie dobrowolnie zgłasza się do armii. Wyrusza na front, nie spodziewając się, że wojna okaleczy go fizycznie i psychicznie. Przykuty do wózka inwalidzkiego, poddaje się rehabilitacji. Znajduje w sobie siłę, by rozpocząć działalność pacyfistyczną.

Urszula przygotowuje wielkanocne śniadanie na cześć córki i jej nowego narzeczonego. Kiedy córka przyjeżdża, okazuje się, że narzeczony jest od niej trzydzieści lat starszy. Śniadanie zamienia się w kolację, a Urszula przeżywa najgorszy dzień w swoim życiu.

James Leeds (William Hurt), ambitny i pełen ideałów nauczyciel, przybywa do szkoły dla głuchoniemych w stanie Maine. Nowy pedagog stosuje niekonwencjonalne metody nauczania, co nie przysparza mu sympatii uczniów ani popularności wśród pozostałych wykładowców. Wielu spośród jego głuchoniemych od urodzenia podopiecznych wcale nie chce być częścią wrogiego im, jak sądzą, świata ludzi zdrowych. Do nich zalicza się pracująca w szkole jako sprzątaczka Sarah Norman (Marlee Matlin). Kiedyś należała ona do najzdolniejszych uczennic, lecz teraz odmawia nauki mówienia i czytania. Początkowo James próbuje w stosunku do Sarah sprawdzić się jako pedagog i nakłonić ją do nadrabiania zaległości w tych dziedzinach. Po pewnym czasie zakochuje się w swojej uczennicy, a ona odwzajemnia jego zainteresowanie. Scenariusz filmu powstał na podstawie sztuki Marka Medoffa. Za rolę Sarah głuchoniema aktorka Marlee Matlin uhonorowana została nagrodą Oscara.

Rok 1789. Załoga angielskiego statku na czele z Fletcherem Christianem, długoletnim przyjacielem Bligha, buntuje się przeciwko kapitanowi, który ma ambicje dopłynąć na Jamajkę wzdłuż przylądka Horn. Nie podzielając jego zapału, marynarze wysyłają go wraz z grupką najwierniejszych członków załogi w rejs powrotny. Sami delektują się beztroskim pobytem na Tahiti. Tam ich nowy kapitan, Fletcher Christian, zakochuje się z wzajemnością w miejscowej piękności.

Po II wojnie światowej ONZ dyskutuje nad kwestią przyznania Żydom ziemi w Palestynie. Tymczasem żydowscy emigranci z krajów europejskich, głównie Niemiec, zostają wysłani do obozów na Cyprze. Ari Ben Canaan wraz z grupą uchodźców próbuje przełamać brytyjską blokadę i dotrzeć do Hajfy.

Podczas ceremonii nadania tytułu kardynała, Stephen Fermoyle (Tom Tyron) wspomina długą drogę zawodową, którą przebył do tego czasu. Poznajemy więc młodego księdza, który właśnie kończy seminarium w Rzymie jako jeden z najlepszych studentów i wraca do rodzinnego Bostonu, gdzie po raz pierwszy poznaje trud posługi kapłańskiej. Zesłanie do najbiedniejszej parafii w stanie, zwątpienie w sens posłannictwa, walka z hierarchią kościelną i segregacją rasową, czy w końcu nieszczęśliwa miłość młodej Anny Marii (Romy Schneider) odbijają się we wspomnieniach tytułowego kardynała.

Rok 1970, Londyn. Organizatorzy konkursu Miss Świata zapraszają do udziału tym razem nie tylko białoskóre kobiety. W międzyczasie ruch wyzwolenia kobiet przeciwstawia się uprzedmiotowieniu płci pięknej.

Pewnej nocy niespodziewanie znika 24-letnia Shannan Gilbert. Jej matka Mari (Amy Ryan) rozpoczyna niełatwe poszukiwania, podczas których mierzy się z bolesną prawdą o córce i o sobie samej, a także z uprzedzeniami śledczych. Mari nie poddaje się jednak i postanawia odnaleźć Shannan za wszelką cenę. Podążając tropem córki kobieta trafia w sam środek hermetycznej społeczności mieszkającej w pobliżu odludnego skrawka wybrzeża Long Island. Odkrycia, których dokonuje, zmuszają organy ścigania oraz media do wzięcia pod lupę nierozwiązanych spraw zabójstw kilkunastu prostytutek - młodych kobiet, których historie Mari chce opowiedzieć całemu światu.