Korea, lata 30. XX wieku. Oszust z nizin społecznych postanawia podstępem rozkochać w sobie piękną Japonkę – dziedziczkę wielkiej fortuny – aby przejąć jej majątek. W tym celu umieszcza w jej najbliższym otoczeniu tytułową służącą – posłuszną sobie naciągaczkę, która ma zaskarbić względy milionerki i stać się jej zaufaną powiernicą. „Służąca” to opowieść o trójkącie miłosnym, pożądaniu, seksualnych fantazjach i wyrafinowanej zemście. Widziana z różnych perspektyw intryga z minuty na minutę diametralnie się zmienia, zmierzając ku przewrotnemu finałowi.

Akcja filmu rozgrywa się w Genui w czasie II wojny światowej. Po kapitulacji Włoch północna część kraju została zajęta przez wojska niemieckie. Rośnie aktywność podziemnych ugrupowań, a tym samym terror hitlerowców i rodzimych faszystów. Giovanni Bertone wykorzystuje okazję do zarobienia pieniędzy na nieszczęściu rodaków. Nawiązuje kontakt z przekupnym funkcjonariuszem gestapo, a rodzinom aresztowanych, w zamian za pieniądze, obiecuje uwolnienie ich bliskich, poprzez wykorzystanie swoich domniemanych wpływowych kontaktów. W końcu zostaje zdemaskowany i sam trafia w ręce gestapo. Udaje mu się jednak uniknąć kary – idzie z Niemcami na układ i pod nazwiskiem Della Rovere, jednego z generałów niepodległościowego rządu, zostaje zamknięty w celi więźniów politycznych. Udając generała, ma zdobyć zaufanie więźniów i wskazać przebywającego wśród nich przywódcę ruchu oporu. W trakcie pobytu w więzieniu , coraz bardziej identyfikując się z narzuconą mu rolą, przechodzi jednak przemianę moralną

Augusto jest samotnym drobnym oszustem który wraz z dwójką wspólników zajmuje się wyłudzaniem w podły sposób pieniędzy od zwykłych ludzi. Jeden z najmniej znanych filmów Frederico Felliniego to zarazem jedno z najmroczniejszych dzieł włoskiego mistrza. Fani Felliniego docenią typowy dla niego zestaw komicznych bohaterów: chłopów, drobnych oszustów i pociesznych Rzymian.