Początkujący fotografik Haruto zakochuje się bez pamięci w swojej fryzjerce Misaki. Kiedy w końcu zdobywa się na odwagę, by się z nią umówić, wydaje się, że będą żyli długo i szczęśliwie... Jednak Misaki zapada na rzadką chorobę, przez którą zaczyna błyskawicznie się starzeć.
Po zakończeniu stanu wojennego na Tajwanie w 1987 roku zakochani Jia-han i Ptasiek doświadczają homofobii, stygmatyzacji społecznej i nacisków ze strony swoich rodzin.
Miłośnik komiksów i Elvisa Presleya - Clarence (Christian Slater) żyje z dnia na dzień czekając na wielką miłość. Gdy poznaje Alabamę (Patricia Arquette), od razu wie, że to jest to. Alabama jest dziewczyną na telefon, a jej alfons to wyjątkowo wredny typ. Clarence pragnąc uwolnić ukochaną od mrocznej przeszłości, rozprawia się z draniem, przy okazji zgarniając walizkę kokainy. Zakochani ruszają do Kalifornii, by upłynnić towar. Tymczasem ich tropem podąża już FBI i ludzie mafii pragnący odzyskać swoją kokainę.
Film "Ray" jest biograficznym dramatem i opisuje życie muzyka Raya Charlesa. Ray urodził się w małym i biednym miasteczku w stanie Georgia. W wieku 7 lat stracił wzrok na skutek cukrzycy. Stało się to wkrótce po tym jak był świadkiem wypadku, w którym zginął jego młodszy brat. Jednak natchniony przez matkę, która nie pozwoliła, aby jej syn poddał się chorobie, znalazł sens w życiu. Była nim muzyka. Ray nauczył się nut czytając podręczniki napisane językiem Braille'a. Grając w klubach zyskał reputację wyjątkowego muzyka i piosenkarza. Stworzył własny styl, który zawierał w sobie elementy ewangelii, jazzu, muzyki country i orkiestralnej. Film pokazuje Raya jako geniusza muzycznego, który w życiu walczył z rasizmem, ale także z uzależnieniem od narkotyków.
Życie Edith Piaf, wielkiej francuskiej piosenkarki, nie było usłane różami. Śledząc jej dramatyczne koleje losu, aż trudno uwierzyć, że udało jej się wspiąć na sam szczyt sławy. Porzucona i wychowana w burdelu, ślepa w dzieciństwie i tułająca się z ojcem wylądowała w końcu w dzielnicy Paryża, Pigalle, jako ofiara alfonsa. W momencie, kiedy jej kariera zaczyna się na dobre, oskarżona zostaje o morderstwo i zmuszona zostaje zacząć wszystko od nowa.
Eisenheim, człowiek znikąd wystawia w Wiedniu zdumiewające magiczne spektakle. Swoją pracą przykuwa uwagę pretendenta do tronu – Księcia Leopolda. Pewien, że iluzjonista jest jedynie mistrzem konfabulacji i oszustem, Książę zjawia się na jednym z przedstawień mężczyzny celem zdemaskowania jego występu. By osiągnąć cel wysyła na scenę swoją narzeczoną Sophie (Jessica Biel: "Siódme niebo", "Elizabethtown"). Rozpoczyna się wielka potyczka pomiędzy iluzją a rzeczywistością. Czy talent magika wystarczy by przekroczyć granicę między życiem i śmiercią?
Harold Crick, pracownik Urzędu Skarbowego, poborca podatków, prowadzi monotonne, niezmienne od lat życie. Harold je sam, sam chodzi po ulicy, sam kładzie się spać. Nie ma dziewczyny. Nie ma przyjaciół, oprócz towarzyszących mu wszędzie liczb. Nie ma żadnego zamiłowania, hobby, talentu (jest dobry tylko w matematyce). Pewnego dnia wszystko zaczyna się zmieniać. Harold myjąc zęby słyszy nagle kobiecy głos, który snuje narracje w trzeciej osobie. Ponadto jest to narracja opowiadająca o Haroldzie. Narrator opisuje dokładnie wszystkie jego czynności, ukryte myśli i wyobrażenia. Harold nie wie, co się dzieje, lecz prawdziwy niepokój wzbudza w nim zapowiedź jego nieuchronnej śmierci.
Barbara jest surową nauczycielką, która żelazną ręką trzyma swoją klasę. Nie ma rodziny, ani przyjaciół. Jej świat ulega przemianie, kiedy w szkole pojawia się nowa nauczycielka Sheba Hart. Kiedy Barbara odkrywa, że Sheba ma romans z jednym ze swoich uczniów, ich relacje przyjmują dramatyczny obrót.
Ekranizacja autobiograficznej powieści Marguerite Duras, opowiadająca o niezwykłej miłości łączącej piętnastoletnią Francuzkę i trzydziestoletniego Chińczyka. Wietnam, 1929 rok. Dziewczyna pochodzi ze zrujnowanej i zdemoralizowanej rodziny białych kolonistów. Na promie płynącym przez rzekę Mekong, w drodze do szkoły z internatem, swoim wyzywającym sposobem bycia i zaskakującym ubiorem zwraca uwagę dwa razy starszego od siebie, zamożnego, eleganckiego i przystojnego Chińczyka.
Bohaterowie filmu, starzejący się Amerykanin (Marlon Brando) i młodziutka Francuzka (debiutująca na ekranie Maria Schneider), spotykają się przypadkowo w pustym mieszkaniu w Paryżu. I nic o sobie nie wiedząc, decydują się na sadomasochistyczny związek seksualny, który staje się dla nich przekraczaniem kolejnych barier. Historia ta, pełna tradycji literackiej i filmowej (choćby koło ratunkowe z napisem L’Atalante przywołującym antymieszczańskie dzieło Jeana Vigo z lat trzydziestych) jest przepełniona perwersyjnym erotyzmem podszytym psychoanalizą. Ale także oddaje nastrój dekadenckiej rozpaczy zakorzenionej w myśli egzystencjalnej. Bowiem romans tej dziwnej pary załamuje się wtedy, gdy zdaje się, iż między kochankami nawiązuje się nić porozumienia. Zwłaszcza Marlon Brando stworzył postać przejmująco tragiczną, zyskując dzięki niej – jak również dzięki kreacji w "Ojcu chrzestnym" Coppoli w tym samym czasie – pozycję wielkiego aktora światowego kina.
Dwaj próżni przyjaciele starają się wypromować swój oryginalny program muzyczny w sieci ogólnokrajowej.
Film "Dreamgirls" jest zainspirowany broadwayowskim musicalem. Jego akcja rozgrywa się na początku lat 60. XX wieku. Trzy czarnoskóre przyjaciółki z Chicago: Effie White, Deena Jones i Lorrell Robinson zakładają zespół The Dreamettes. Razem z bratem Effie, tekściarzem, udają się do Nowego Jorku na konkurs talentów. Chociaż nie zdobywają nagród, poznają obrotnego managera Curtisa Taylora Jr, który pomoże im przebić się w świecie showbiznesu. Curtis wprowadza swoje porządki w grupie - każe im śpiewać muzykę pop, która jest bardziej dochodowa, a dotychczasową wokalistkę Effie zastępuje atrakcyjniejszą Deeną. Zmienia też nazwę zespołu na The Dreams. Dzięki tym zmianom The Dreams zdobywa międzynarodową sławę i ogromne pieniądze, ale sukces zawodowy dziewczyn nie idzie w parze z ich szczęściem w życiu.
25-letnia Josie (Drew Barrymore) pracuje w dziale reklamy gazety w Chicago, ale marzy o karierze dziennikarki. Szef powierza jej wreszcie pierwsze poważne zadanie: ma napisać reportaż z życia współczesnych amerykańskich nastolatków. Musi udawać uczennicę szkoły średniej, choć jej własne lata szkolne były istnym koszmarem. Chce jednak naprawić błędy młodości i zjawia się w szkole ubrana w białe dżinsy i boa z piórami.