Autentyczne wspomnienia Marjane Satrapi, której dzieciństwo przypadło na okres rewolucji islamskiej w Iranie.
Harvey Pekar pisze komiksy. Inspiracją jego dzieł jest między innymi praca przyjaciela Roberta Crumba. Jego komiksy opowiadają o smutnej monotonii codziennego życia, opartej na jego własnym życiu w Cleveland. Pracuje jako urzędnik, a czas wolny spędza czytając książki i słuchając jazzu. Spotyka się z Joyce Brabner..... Autorzy tego obrazu do filmu włączyli sceny animowane i zdjęcia z prawdziwego życia Harvey'a Pokara. Scenariusz filmu został oparty na serii komiksów pod tytułem "American Splendor" autorstwa Harvey'a Pekara i "Our Cancer Year" autorstwa Pokara i Joyce Brabner. Film "American Splendor" zdobył główną nagrodę w dziedzinie filmu fabularnego na prestiżowym festiwalu filmu niezależnego Sundance Film Festival.
Samotność, której Janet Frame doświadczyła w czasie studiów, doprowadziła ją do podjęcia próby samobójstwa. Uznana za schizofreniczkę trafiła do kilku szpitali psychiatrycznych, w których spędziła osiem pełnych udręki lat. Dopiero nagroda literacka za tomik opowiadań przywróciła ją do łask, dzięki czemu na zawsze mogła rozstać się ze szpitalem. Jej talentem zaopiekował się Frank Sargeson, znana postać w środowisku krajowych literatów. Nie bez bólu i trudności Janet Frame zaczęła pracę, która w przyszłości miała przynieść międzynarodowe uznanie.
Mieszkający w Ontario Fiona (Julie Christie) i Grant (Gordon Pinsent) są małżeństwem od ponad 40 lat. I właśnie w chwili, gdy ich życia powoli już gasną, dowiadują się, że zła pamięć Fiony nie jest chwilową niesprawnością lecz chorobą Alzheimera. Gdy pewnego dnia kobieta gubi się, i zostaje odnaleziona dopiero po kilku dniach, podejmują oni decyzję o konieczności oddania jej do domu starców. Po raz pierwszy, w ciągu pięćdziesięciu lat wspólnego życia, zostają zmuszeni do długiej rozłąki, gdyż regulamin domu pomocy społecznej, przez pierwsze 30 dni pobytu pacjenta w placówce, nie zezwala na żadne odwiedziny, gdyż jest to czas przystosowywania się podopiecznego do nowego otoczenia. Kiedy wreszcie Grant odwiedza Fionę, jest zdruzgotany odkryciem, iż jego żona, nie tylko go już nie pamięta, ale na dodatek, przeniosła swoje uczucia na innego mężczyznę, którym jest Aubrey (Michael Murphy), niemy, przykuty do wózka inwalidzkiego pensjonariusz tego samego domu starców.
James Leeds (William Hurt), ambitny i pełen ideałów nauczyciel, przybywa do szkoły dla głuchoniemych w stanie Maine. Nowy pedagog stosuje niekonwencjonalne metody nauczania, co nie przysparza mu sympatii uczniów ani popularności wśród pozostałych wykładowców. Wielu spośród jego głuchoniemych od urodzenia podopiecznych wcale nie chce być częścią wrogiego im, jak sądzą, świata ludzi zdrowych. Do nich zalicza się pracująca w szkole jako sprzątaczka Sarah Norman (Marlee Matlin). Kiedyś należała ona do najzdolniejszych uczennic, lecz teraz odmawia nauki mówienia i czytania. Początkowo James próbuje w stosunku do Sarah sprawdzić się jako pedagog i nakłonić ją do nadrabiania zaległości w tych dziedzinach. Po pewnym czasie zakochuje się w swojej uczennicy, a ona odwzajemnia jego zainteresowanie. Scenariusz filmu powstał na podstawie sztuki Marka Medoffa. Za rolę Sarah głuchoniema aktorka Marlee Matlin uhonorowana została nagrodą Oscara.
Do rywalizacji we wnętrzach luksusowego hotelu Valhalla w Las Vegas przystąpią uwielbiani przez widzów uczestnicy wcześniejszych tanecznych turniejów: Sean (Ryan Guzman), Andie (Briana Evigan), Moose (Adam Sevani), Jenny Kido (Mari Koda), Eddy (Misha Gabriel), Camille (Alyson Stoner), Jason (Stephen 'tWitch' Boss), Hair (Christopher Scott), Monster (Luis Rosado), Vladd (Chadd Smith) i bliźniaki Santiago (Martin Lombard i Facundo Lombard). Wszyscy oni sprawią, że parkiety Miasta Grzechu rozgrzeją się do czerwoności.
Nastoletnia austriacka księżniczka zostaje wydana za francuskiego następcę tronu. Dziewczyna szybko uczy się życia na obcym sobie dworze, lecz jako bohaterka licznych skandali zaczyna wzbudzać coraz większą niechęć poddanych.
Ekranizacja XIX-wiecznej powieści Jules'a Barbey d'Aurevilly wyreżyserowana przez Catherine Breillat, nazywaną największą prowokatorką współczesnego kina. Rok 1835, Paryż huczy od plotek na temat planowanego małżeństwa młodego, rozrywkowego dandysa bez grosza przy duszy, Ryno de Marigny, i pięknej, cnotliwej i co najistotniejsze, bogatej arystokratki Hermangarde. Warunkiem ożenku jest jednak zerwanie trwającego dziesięć lat burzliwego romansu łączącego Ryno i jego hiszpańską kochankę Vellini. Namiętność okazuje się jednak silniejsza od rozsądku...
Dziennikarze badają sprawę rzekomego pojawienia się anioła w niewielkim miasteczku.
Przez cztery kolejne noce mężczyzna przychodzi do surowo urządzonego miejsca, by spotkać się z piękną kobietą. Charakter tych spotkań mógłby wskazywać na to, że mamy do czynienia z filmem erotycznym, ale Breillat wykracza daleko ograniczenia poza tego gatunku.
Gwałt to historia podróży przez Francję dwóch kobiet - Manu i Nadine (w tych rolach gwiazdy filmów dla dorosłych). Obie bohaterki są po ciężkich przejściach: Manu została zgwałcona, a Nadine była świadkiem zamordowania bliskiej jej osoby. Ta para kobiet, przemierzając Francję, wykorzystuje seksualnie i zabija napotkanych przez siebie ludzi... ofiarami są zarówno mężczyźni jak i kobiety...