Μία ημέρα από τη ζωή τριών γυναικών που ανήκουν σε διαφορετικές εποχές (1920, 1950, 2000) και που φαινομενικά δεν τις ενώνει τίποτα, πέρα από το μυθιστόρημα "Η κυρία Νταλογουέι" της Βιρτζίνια Γουλφ. Έχουν όμως κοινό σημείο αναφοράς, ότι αναζητούν νόημα στη ζωή τους, παλεύουν ενάντια στις κοινωνικές επιταγές και συμβάσεις της εποχής τους, ενώ φλερτάρουν με την ιδέα της τρέλας ή της αυτοκτονίας.
Ο Τομ Ρίπλεϊ είναι ένας χαρισματικός τύπος που βγάζει τα προς το ζην στην Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 50 σαν πιανίστας και σερβιτόρος. Το πραγματικό του χάρισμα, όμως είναι η προσωποποίηση άλλων ανθρώπων, πλαστογραφώντας υπογραφές και κάνοντας μικρές απάτες. Και επειδή δεν είναι ευχαριστημένος με τη ζωή του, σκοτώνει και κλέβει την προσωπικότητα κάποιου άλλου.
Ο Πάτρικ, ένα εγκατελειμένο παιδί απο την Ιρλανδία, αφήνει πίσω τα επώδυνα παιδικά του χρόνια για το αστραφτερό και "swinging" Λονδίνο της απαστράπτουσας εποχής του '70...Και, καθώς κυνηγά εκεί μια καριέρα στο καλλιτεχνικό στερέωμα, θα ανακαλύψει την αληθινή του ταυτότητα ως περφόμερ σε καμπαρέ, υποδυόμενος θηλυκούς ρόλους. Παράλληλα βιώνει μια σπαρακτική αναζήτηση για την αληθινή του μητέρα, σε μια διαδρομή μέσα απο ταραγμένη πολιτική κατάσταση της εποχής...
Σε μια διαδρομή προς το παρελθόν του, ο πρωταγωνιστής Μάικ (Ρίβερ Φίνιξ /Στάσου Πλάι μου, Η Ακτή του Κουνουπιού), μια μελαγχολική ανδρική πόρνη του Πόρτλαντ, με ναρκοληπτικές κρίσεις, αναζητά τα ίχνη της μητέρας του. Τυλιγμένος σε μια ονειρική αιθαλομίχλη, ο ευαίσθητος Μάικ παράλληλα γυρεύει το αγκάλιασμα και από τον φίλο του, τον Σκότ (Κιάνου Ρίβς /Speed, The Matrix). Έναν συνάδελφο στο πεζοδρόμιο, που παρότι είναι κληρονόμος μεγάλης περιουσίας και γιος δημάρχου, παρακάμπτει για τους δικούς του λόγους, την όποια συναισθηματική δέσμευση και ζει κι αυτός το ίδιο περιθωριακά. Το Δικό μου Άϊνταχο είναι ατμοσφαιρικά γυρισμένο, ενώ το σενάριο του Βαν Σάντ, δημιουργεί την αίσθηση στο θεατή, ότι όντως συμμετέχει σε μια απελευθερωτική, υπαρξιακή οδύσσεια. Υπάρχει στο πρώτο μέρος, μια πρωτότυπη χρήση του κλασσικού κειμένου του Σαιξπηρικού Ερρίκου Δ’, με διαλόγους και ύφος, να αποδίδονται αρκετά θεατρικά.
To μόνο πράγμα που δεν περιμένει μια συντηρητική τραβεστί (Felicity Huffman) λίγες μέρες πριν την εγχείρηση αλλαγής φύλου (μαζεύοντας μέχρι και την τελευταία δεκάρα με σκληρή δουλειά) είναι να χτυπήσει το τηλέφωνο και να μάθει, όχι μόνο πως έχει γιο (Kevin Zegers) αλλά και ότι αυτός βρίσκεται στη φυλακή...
Το Shortbus είναι ένα υπόγειο κλαμπ της Νέας Υόρκης, στο οποίο καταφεύγουν διάφοροι άνθρωποι για να πραγματοποιήσουν τις σεξουαλικές τους επιθυμίες. Ανάμεσά τους, οι James και Jamie, ένα ζευγάρι που νιώθει την ανάγκη να βάλει κι άλλα άτομα στη σεξουαλική του ζωή καθώς και μια παντρεμένη σεξολόγος που δεν είχε πότε οργασμό.