Ο Will Hunting είναι ένας νέος, που όπως οι περισσότεροι εξαιρετικά ευφυείς άνθρωποι, αντιμετωπίζει προβλήματα κοινωνικής επανένταξης. Μοιάζει αλλόκοτος, απροσάρμοστος και ανίκανος να συνδεθεί και να ακολουθήσει τους κανόνες της μικρής κοινωνίας στην οποία ανήκει. Μπορεί να είναι ξεχωριστός και το ταλέντο που έχει να την καθιστά μοναδικό και άξιο όμως, ο ίδιος προτιμάει να αναλώνεται σε μια άλλη ζωή, ελεύθερη και με νομοταξικά προβλήματα καθώς, του είναι αδύνατον να θέσει τον εαυτό του σε καλούπια. Ένας μαθηματικός κι ένας ψυχοθεραπευτής, απο διαφορετικές πλευρές προσπαθούν να τον βάλουν στον ίσιο δρόμο...
Σε μια φτωχογειτονιά της Γαλλίας ξεσπάει ακόμα μια ταραχή. Ο νεαρός Αμπντέλ κακοποιείται από αστυνομικούς και βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση στο νοσοκομείο. Ένας φίλος του βρίσκει το όπλο που χάνει ένας από τους αστυνομικούς και ορκίζεται πως αν ο Αμπντέλ πάθει το χειρότερο θα δολοφονήσει έναν αστυνομικό.
Οι δύο αυτοί ληστές, ετοιμάζονται με τη συμμορία τους να ληστέψουν ένα τραίνο που μεταφέρει πολλά λεφτά. Τη ληστεία όμως τους χαλάει ένα απόσπασμα που τους καταδιώκει συνεχώς. Βλέποντας πως δεν μπορούν να τους χάσουν, ο Μπουτς και ο Σάντανς κατευθύνονται στη Βολιβία, συνοδευόμενοι από τη φιλενάδα του Σάντανς, Έτα Πλέις, με την ελπίδα να ξεφορτωθούν τους διώκτες τους. Βασισμένο σε αληθινή ιστορία.
Σε φτωχικό προάστιο του Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας ζει η οικογένεια των Χέκε. Ο πατέρας, Τζέικ, είναι ένας βίαιος άντρας που του αρέσει να μεθάει, αλλά παρόλα αυτά, αγαπάει την οικογένεια του. Η μητέρα, η Τζέικ, σηκώνει το ψυχολογικό φορτίο του σπιτιού. Το μεγάλο αγόρι ετοιμάζεται να μπει σε συμμορία, ενώ το μικρότερο έχει ήδη προβλήματα με την αστυνομία. Η πιο τραγική, όμως, περίπτωση είναι αυτή του κοριτσιού που ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή.
Σε μια διαδρομή προς το παρελθόν του, ο πρωταγωνιστής Μάικ (Ρίβερ Φίνιξ /Στάσου Πλάι μου, Η Ακτή του Κουνουπιού), μια μελαγχολική ανδρική πόρνη του Πόρτλαντ, με ναρκοληπτικές κρίσεις, αναζητά τα ίχνη της μητέρας του. Τυλιγμένος σε μια ονειρική αιθαλομίχλη, ο ευαίσθητος Μάικ παράλληλα γυρεύει το αγκάλιασμα και από τον φίλο του, τον Σκότ (Κιάνου Ρίβς /Speed, The Matrix). Έναν συνάδελφο στο πεζοδρόμιο, που παρότι είναι κληρονόμος μεγάλης περιουσίας και γιος δημάρχου, παρακάμπτει για τους δικούς του λόγους, την όποια συναισθηματική δέσμευση και ζει κι αυτός το ίδιο περιθωριακά. Το Δικό μου Άϊνταχο είναι ατμοσφαιρικά γυρισμένο, ενώ το σενάριο του Βαν Σάντ, δημιουργεί την αίσθηση στο θεατή, ότι όντως συμμετέχει σε μια απελευθερωτική, υπαρξιακή οδύσσεια. Υπάρχει στο πρώτο μέρος, μια πρωτότυπη χρήση του κλασσικού κειμένου του Σαιξπηρικού Ερρίκου Δ’, με διαλόγους και ύφος, να αποδίδονται αρκετά θεατρικά.
Ο Μάρκους Μπερνέτ είναι ένας ήσυχος οικογενειάρχης. Ο Μάικ Λάουρι είναι ένας ριψοκίνδυνος και στυλάτος γυναικάς. Και οι δύο είναι αστυνομικοί στο Μαϊάμι, και έχουν μόλις 72 ώρες καιρό για να βρουν ένα φορτίο ναρκωτικά που κλάπηκαν κάτω από τη μύτη του τμήματός τους. Και επειδή τα πράγματα δεν είναι μπλεγμένα αρκετά, για να τους βοηθήσει η μοναδική μάρτυρας ενός φόνου πρέπει να υποκρίνονται πως ο ένας είναι.. ο άλλος.